က်မ္းဦးမွတ္ဖြယ္

က်မ္းဦးမွတ္ဖြယ္
ပရိယတ္ ပဋိပတ္ ပဋိေ၀ဓ ဟုဆိုအပ္ေသာ ဗုဒၶ၏သာသနာသံုးရပ္ကို ေလ့လာ
ဆည္းပူးရာတြင္ မိမိအၾကိဳက္ဆံုး၊ အႏွစ္သက္ဆံုး၊ ပီတိပါေမာဇၨျဖစ္သည့္ ဘုရားေဟာေဒသနာ
မ်ားကို ဥပမာ၊ ဓမၼစၾကာသစၥာေလးပါး၊ အနတၱလကၡဏာသုတ္၊ မဟာသတိပ႒ာန္ေလးပါး၊
ပဋိစၥသမုပၸါဒ္စသည္မ်ား၊၄င္းတို႔ႏွင့္ဆိုင္ရာအဖြင့္ဂါထာ၊ေဆာင္ပုဒ္၊အနက္သရုပ္မ်ားကို

ေလ့လာက်က္မွတ္၍ အခါသမယအားေလွ်ာ္စြာ တတ္အားသေရြ႔ရြတ္ဖတ္သရဇၩယ္
စီးျဖန္း ႏွလံုးသြင္းဖို႔ကိုသာ ရည္ရြယ္ရင္းရွိခဲ့ပါသည္။
ရဟန္းျဖစ္ေစ၊ လူျဖစ္ေစ၊ ဗုဒၶသာသနာကို တကယ္ယံုၾကည္ေလးစားပါက၊
မိိမိကိုယ္ကို မိမိ ဆံုးမသြန္သင္ပဲ့ျပင္ရမည္။
တိဏၰံအညတရံယာမံ ပဋိဇေဂၢယ်၊ ပ႑ိေတာ၊
ပ႑ိေတာ၊ အသိအလိမၼာဉာဏ္ပညာႏွင့္ ျပည့္စံုေသာသူသည္၊ တိဏၰံ၊ အရြယ္သံုးပါး
တို႔ တြင္၊ အညတရံယာမံ၊ တစ္ပါးပါးေသာအရြယ္၌ ပဋိဇေဂၢယ်၊ မိမိကုိယ္ကိုမိမိ သုတ္သင္
ရွင္းလင္းရာ၏။ (၀ါ) မိမိ၏ကိေလသာအညစ္အေၾကးမ်ားကိုမိမိကိုယ္တိုင္သုတ္သင္
ရွင္းလင္းရာ၏ဟူ၍လည္းေကာင္းဤသို႔သုတ္သင္ရွင္းလင္းရာ၌လည္းအေလာတၾကီးမဟုတ္ဘဲ၊
သမၸဇဥ္ ဉာဏ္ယွဥ္ကာ၊ တျဖည္းျဖည္းအခ်ိန္ယူ၍ သုတ္သင္ရွင္းလင္းရမည့္အေၾကာင္း။
အႏုပုေဗၺန ေမဓါ၀ီ ေထာကံ ေထာကံ ခေဏခေဏ
ကမၼာေရာ ရဇတေသ၀၊ နိဒၶေမ မလမတၱေနာ။
ေမဓါ၀ီ၊ပညာရွိသည္။အတၱေနာ၊မိမိ၏။မလံကိေလသာအညစ္အေၾကးကုိ။ ကမၼာေရာ
ရဇတေႆ၀၊ပန္းထိမ္သည္ေရႊမွေခ်းထုတ္သကဲ့သို႔။ ခေဏခေဏ ခဏခဏ။ ေထာကံေထာကံ
နည္းနည္းနည္းနည္း။ နိဒၶေမ၊ ထုတ္ပယ္ရာ၏ဟူ၍ လည္းေကာင္း။ ဤသို႔ဘုရား၏အလိုေတာ္
အတိုင္းတရားကိုေစာင့္ေရွာက္ပါက တရားကလည္းျပန္၍ေစာင့္ေရွာက္သည့္အေၾကာင္း။
ဓေမၼာဟေ၀ ရကၡတိ ဓမၼစာရီ၊ ဓေမၼာသုစိေဏၰာ သုခ အာ၀ဟတိ
ဧေသာနိသံေသာ ဓေမၼသုစိေဏၰ နဒုဂၢတႎ ဂစၧတိ ဓမၼစာရီ။
ဓေမၼာ၊တရားေတာ္သည္။ဟေ၀ စင္စစ္။ဓမၼစာရီတရားေစာင့္ေရွာက္သူကို။ရကၡတိ၊ ျပန္၍
ေစာင့္ေရွာက္၏။ သုစိေဏၰာ၊ ေကာင္းစြာေစာင့္အပ္က်င့္အပ္ေသာ ဓေမၼာ၊တရားေတာ္သည္။ သုခံ၊
ခ်မ္းသာကို။အာ၀ဟတိ၊ေဆာင္ႏုိင္၏။ဓမၼစာရီ၊တရားကိုက်င့္ေလ့ရွိသူသည္။ဒုဂၢတႎ၊ မေကာင္း
ရာဂတိသို႔။နဂစၧတိ၊မေရာက္။ဧသဧေသာ၊ဤသို႔ဒုဂၢတိသို႔မေရာက္ျခင္းသည္၊သုစိေဏၰ၊ေကာင္းစြာက်င့္အပ္ေသာ။ဓေမၼ၊တရား၌ပ၀ေတၱာ၊ ျဖစ္ေသာအာနိသံေသာ၊အက်ိဳးတည္းဟူ၍လည္းေကာင္း။
အတၱနာဟိ၊ သုဒေႏၲန၊ နာထံ၊ လဘတိ၊ ဒုလႅဘံ။
အတၱနာဟိ၊ မိမိသာလွ်င္။သုဒေႏၲန၊ မိမိ၏ကိုယ္၊ႏႈတ္၊ႏွလံုးသံုးပါးလံုးကိုပဲ့ျပင္
သြန္သင္ျခင္းျဖင့္၊(၀ါ) ကာယကံ ၀စီကံ မေနာကံမႈတို႔ကို၊ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာတို႔ျဖင့္ထိန္းသိမ္း၍၊ ဒုလႅဘံ၊ အလြန္တရာရႏိုင္ခဲေသာ။ နာထံ၊ လူခ်မ္းသာ၊ နတ္ခ်မ္းသာ၊ ျဗဟၼာခ်မ္းသာ
တို႔သာမက၊အျမတ္ဆံုးျဖစ္ေသာ၊ မဂ္ခ်မ္းသာ၊ ဖိုလ္ခ်မ္းသာ၊နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကိုပါ၊
လဘတိ၊ေကာင္းစြာမေသြရႏိုင္ေပ၏ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ဓမၼပဒပါဠိေတာ္တြင္ျမတ္စြာဘုရား
ေဟာၾကားေတာ္မူပါသည္။၀ိနည္းပိဋကတြင္ေဟာေတာ္မူသည္မွာကလည္း
သဗၺပါပႆ အကာရဏံ၊ ကုသလႆ ဥပသမၸဒါ။
သစိတၱပရိေယာဒါပနံ၊ ဧတံ ဗုဒၶါနသာသနံ။
သဗၺပါပႆ၊မေကာင္းမႈအကုသိုလ္မွန္သမွ်ကို။အကာရဏံ၊ မျပဳရျခင္း။ ကုသလႆ၊
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈကို။ ဥပသမၸဒါ၊ ျပည့္စံုေစျခင္း။ သစိတၱံ၊ မိမိ၏စိတ္ကို။ ပရိေယာဒါပနံ၊
ျဖဴစင္ေစျခင္း၊(၀ါ)ေျပာင္စင္ေစျခင္း။ဧတံဤသည္ကား။ဗုဒၶါနသာသနံ၊ ဘုရားရွင္တို႔၏
အဆံုးအမၾသ၀ါဒေပတည္း။
အႏုပ၀ါေဒါ အႏုပဃာေတာ၊ ပါတိေမာေကၡစသံ၀ေရာ၊
မတၱညဳတာ စ ဘတၱသၼႎ၊ ပႏၲဥၥသယနာသနံ
အဓိစိေတၱစ အာေယာေဂါ၊ ဧတံ ဗုဒၶါနသာသနံ။
အႏုပ၀ါေဒါ၊ သူတစ္ပါးကိုမကဲ့ရဲ႕ မစြပ္စြဲျခင္း။ အႏုပဃာေတာ၊ သူတစ္ပါးကိုမသတ္ျဖတ္ မညွဥ္းဆဲျခင္း။ ပါတိေမာေကၡစ၊ ပါတိေမာကၡသံ၀ရသီလကို၊သံ၀ေရာ၊ ေစါင့္ထိန္းျခင္း။ ဘတၱသၼႎ၊ ဆြမ္းစေသာ ခဲဘြယ္ေဘာဇဥ္၌။မတၱညဳတာ၊ အတိုင္းအရွည္ကိုသိရျခင္း။
ပႏၲဥၥ သယနာသနံ၊ ဆိတ္ျငိမ္ရာ ေက်ာင္းအိပ္ရာသို႔ ကပ္ေရာက္ေနထိုင္ရျခင္း။အဓိစိေတၱစ၊ သမာပတ္ရွစ္ပါးတည္းဟူေသာအဓိစိတၱသိကၡာ(၀ါ)သမထဘာ၀နာတို႔ကို၊ အာေယာေဂါ၊ ပြားမ်ား
အားထုတ္ျခင္း။ဧတံဤသည္ကား။ဗုဒၶါနသာသနံ၊ဘုရားရွင္တို႔၏အဆံုးအမၾသ၀ါဒေပတည္း။
ခႏၲီပရမံတေပါတိတိကၡာ၊ နိဗၺာနံ ပရမံ၊ ၀ဒႏၲိ ဗုဒၶါ၊
နဟိပဗၺဇၨိေတာ ပ႐ူပဃာတိ၊ နသမေဏာ ေဟာတိ ပရံ၀ိေဟဌယေႏၲာ။
တိတိကၡာ၊ တိတိကၡာဟုဆိုအပ္ေသာ။ခႏၲီ၊ သီးခံျခင္းသည္။ပရမံ၊ ျမတ္ေသာ။ တေပါ၊ အက်င့္
တည္း။ နိဗၺာနံ၊ နိဗၺာန္ကို။ ပရမံ၊ ျမတ္၏ဟူ၍။ ဗုဒၶါ၊ ဘုရားရွင္တို႕သည္။၀ဒႏၲိ ၊ ေဟာေတာ္မူ
ကုန္၏။ ပဗၺဇၨိေတာ၊ ရဟန္းျမတ္သည္။နဟိ ပ႐ူပဃာတိ၊ သူတပါးကိုမညွဥ္းဆဲ။ ပရံ၊
သူတပါးကို။ ေဟဌယေႏၲာ၊ ညွဥ္းဆဲေသာသူကား။ သမေဏာ၊ ရဟန္းသည္။နေဟာတိ၊မျဖစ္။
++++++++++++++++++