ေတာေလးဆယ္၀ိပႆနာ ကမၼ႒ာန္း
ယခုဆက္လက္၍ ၀ိပႆနာနယ္တြင္ ေတာေလးဆယ္ဟု ေက်ာ္ၾကားသည့္႐ုပ္နာမ္ ခႏၶာငါးပါးတို႔ကို အနိစၥေတာ၊ အနိစၥအျပားဆယ္ပါး၊ ဒုကၡေတာ ဒုကၡအျပားႏွစ္ဆယ့္ငါးပါး၊ အနတၱေတာ အနတၱအျပားငါးပါး အားလံုးေပါင္း ေလးဆယ္ေသာေတာတို႔ကို ကမၼ႒ာန္းအာ႐ံုတင္ကာ ႐ႈနည္းကို ေဖာ္ျပပါဦးမည္။ဤကမၼ႒ာန္း႐ႈနည္းသည္ အမွန္အားျဖင့္ မဟာသတိပ႒ာန္ ပါဠိေတာ္လာ ဓမၼာႏုပႆနာ
သတိပ႒ာန္းတြင္အကၽြမ္း၀င္ပါသည္။
၎ကမၼ႒ာန္း စီးျဖန္းနည္းအတိုင္း ေန႔စဥ္ ညစဥ္ဆိုသလို ရြတ္ဖတ္သရဇၩာယ္ပါလွ်င္ ၀ိပႆနာလုပ္ငန္းတြင္ အထူးအက်ိဳးမ်ားမည္မွာ ေသခ်ာလွပါသည္။ ေတာေလးဆယ္ဟူေသာ မဟာသတိပ႒ာန္ဓမၼာႏုပႆနာ ကမၼ႒ာန္း႐ႈနည္းသည္ ၀ိပႆနာဥာဏ္ဆယ္ပါးအနက္ ပဋိသခၤါဥာဏ္မည္ပါသည္။ အရွင္သာရိပတၱၱရာမေထရ္ျမတ္သည္ ပဋိသမီ္ၻဒါမဂ္၌ နိဗၺာန္ကို ဤေတာေလးဆယ္ေခၚ အနိစၥဆယ္မ်ိဳး၊ ဒုကၡႏွစ္ဆယ့္ငါးမ်ိဳး၊ အနတၱငါးမ်ိဳးတို႔ျဖင့္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။
အစနားတြင္ ေျပာခဲ့သည္တို႔အနက္ ဒုကၡသစၥာႏွင့္ နိေရာဓသစၥာတို႔ကို လ်င္ျမန္စြာျမင္သိ၍၊ မဂ္သို႔လ်င္ျမန္စြာ တက္ႏိုင္ေစျခင္းငွာ ဥပၸါေဒါဒုကၡေလာကီယံ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ ျဖစ္ေပၚျခင္းသည္ ဒုကၡဟူေသာ ေသာကမည္၏။ အႏုပၸါေဒါသုခံနိဗၺာနံ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ မျဖစ္ေပၚျခင္းသည္ သုခံ၊ ခ်မ္းသာမည္၏ (၀ါ)နိဗၺာန္မည္၏ဟု ျပခဲ့၏။ ျပသည့္အတိုင္း ပြားလွ်င္လည္း ေတာေလးဆယ္ ပြားမႈကိစၥျပီးပါ၏။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မဂ္သို႔ တက္ႏိုင္မႈခ်င္းတူေသာ
အေၾကာင္းေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။
ဤအနိစၥေတာ၊ဒုကၡေတာ၊အနတၱေတာ၊စသည့္ေတာေလးဆယ္ရွိသည့္အနက္၊
အနိစၥလကၡဏာဆယ္ပါးသည္ အႏုေလာမဉာဏ္ျဖင့္ အနိမိတၱမဂ္ျဖစ္ပံုကိုလည္းေကာင္း၊ ဒုကၡလကၡဏာႏွစ္ဆယ့္ငါးပါးသည္ အပၸဏီဟိတမဂ္ျဖစ္ပံုကိုလည္းေကာင္း၊အနတၱလကၡဏာ ငါးပါးသည္
သုညတမဂ္ျဖစ္ပံုကိုလည္းေကာင္းအသီးသီးျပၾက၏။
(၁) ပဥၥကၡေႏၶ အနိစၥေတာ ပႆေႏၲာ၊ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ၊ နိေရာေဓါ၊ နိစၥံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱ နိယာမံ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို။ အနိစၥေတာ။ မတည္ျမဲတတ္ေသာ
သေဘာအားျဖင့္။ ပႆေႏၲာ ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္။ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမခႏၲိဉာဏ္ကို။ ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံ၊ ငါးပါးကုန္ေသာ။ ခႏၶာနံ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏။ နိေရာေဓါ၊ အႏုပၸါဒ နိေရာဓအားျဖင့္ တဖန္ မျဖစ္မူ၍ ခ်ဳပ္ျခင္းသည္။ နိစၥံ၊ ခ်ဳပ္မွျမဲေသာ။ (၀ါ) နိစၥံ၊ ဒုကၡမွ လြတ္ျခင္းျမဲေသာ။ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍။ ပႆေႏၲာ၊ ပညာစကၡဳျဖင့္႐ႈေသာသူသည္။ သမၼတၱနိယာမံ၊ မိမိ၏အျခားမဲ့၌ အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ။
သမၼတၱနိယာမအရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
အဓိပၸါယ္မွာ ခႏၶာဆိုတဲ့ ႐ုပ္နာမ္ဓမၼသခၤါရတို႔ရွိလွ်င္ ဇရာ၊ မရဏျဖင့္ ပ်က္ရကား
မျမဲေသာ အနိစၥတည္းဟု ျမင္သိသည္ျဖစ္၍ ခႏၶာခ်ဳပ္က ဒုကၡမွကင္းလြတ္မႈ ျမဲေလေတာ့၏
ဟု ႏွလံုးသြင္းျပီးလွ်င္ ခႏၶာတစ္ဖန္ျဖစ္လိုမႈကိုပယ္၍ ခႏၶာခ်ဳပ္ျခင္းကိုႏွစ္သက္ေသာသူအား
မဂ္သို႔သက္၀င္ႏိုင္၏ ဟု ဆိုလုိပါသည္။
(၂) ပဥၥကၡေႏၶ ပေလာကေတာ ပႆေႏၲာ၊ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ၊ နိေရာေဓါ၊ အပေလာကနံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱ နိယာမံ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို။ ပေလာကေတာ၊ အိုနာပ်ိဳကြဲ
ပ်က္ဆီးတတ္ေသာသေဘာအားျဖင့္၊။ ပႆေႏၲာ ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္။ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမခႏၲိဉာဏ္ကို။ ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံ၊ ငါးပါးကုန္ေသာ။ ခႏၶာနံ ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏။ နိေရာေဓါ၊ အႏုပါဒိေသသအားျဖင့္အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္ အပေလာကနံ၊ ပ်က္စီးျခင္းမရွိေသာ ။ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍။ ပႆေႏၲာ၊ ပညာစကၡဳျဖင့္႐ႈေသာသူသည္။ သမၼတၱနိယာမံ၊ မိမိ၏အျခားမဲ့၌ အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ။ သမၼတၱနိယာမအရိယာမဂ္သို႔။
ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
ခႏၶာခ်ဳပ္ျခင္းျဖင့္ ျဖစ္မႈေနာင္တစ္ဖန္မရွိေသာေၾကာင့္ ပ်က္မႈမရွိရကား ဒုကၡမွ
လြတ္၏။ ဤသို႔ဒုကၡမရွိျခင္း၊ ဒုကၡလြတ္ျခင္းသည္ ခ်မ္းသာ၏ဟု ႐ႈျမင္ျခင္းသည္
မဂ္သို႔ သက္၀င္သည္ မည္၏။
(၃) ပဥၥကၡေႏၶစလေတာ၊ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ၊ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ အစလံနိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို။ စလေတာ၊ တုန္လႈပ္တတ္ေသာ
သေဘာ(၀ါ) ဗ်သနတရားငါးပါး ေလာကဓံတရားရွစ္ပါးေၾကာင့္ တုန္လႈပ္တတ္ေသာ
သေဘာအားျဖင့္ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္။ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ
အႏုေလာမခႏၲိဉာဏ္ကို ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥနံခႏၶာနံ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရား
တို႔၏ နိေရာေဓါ၊ အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္၊ အစလံ၊ တုန္လႈပ္ျခင္းကင္းေသာ၊ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္
ဟူ၍။ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊ သမၼတၱနိယာမံ၊ အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ အရိယာ
မဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။ အဓိပၸါယ္မွာ အထက္ပါအတိုင္းျဖစ္၏။
(၄) ပဥၥကၡေႏၶ ပဘဂၤေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ အပဘဂႍ၊ နိဗၺာနႏိ္ၲ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ၊ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို၊ ပဘဂၤေတာ၊ အလိုလိုလည္းေကာင္း၊ သူတစ္ပါး
ေၾကာင့္လည္းေကာင္း ဖ႐ိုဖရဲပ်က္စီးတတ္ေသာ သေဘာအားျဖင့္။ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္
႐ွိေသာ္။ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမခႏၲိဥာဏ္ကို၊ ပဋိလဘတိ၊
ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ၊ ခႏၶာငါးပါးတို႔၏။ နိေရာေဓါ၊ အႏုပဒိေသသအားျဖင့္
အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္။ အပဘဂႍ၊ ပ်က္စီးျခင္းမရွိေသာ။ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍။ပႆေႏၲာ၊
႐ႈျမင္ေသာသူသည္။ သမၼတၱနိယာမံ၊ အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
(၅) ပဥၥကၡေႏၶ အႏုဂေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥခႏၶာနံ နိေရာေဓါ ဓူ၀ံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ သမၼတၱနိယာမံ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါးတို႔ကို၊ အႏုဂေတာ၊ စားေသာက္ျခင္း၊ ေျပာဆိုျခင္း၊
စသည္တို႔ျဖင့္ မျမဲေသာအားျဖင့္။ (တစ္နည္း) အႏုဂေတာ၊ ဖႆေျခာက္ပါး၊ ေ၀ဒနာ
ေျခာက္ပါးတို႔၏ မျမဲေသာအားျဖင့္၊ မခိုင္မာေသာ သေဘာအားျဖင့္။ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္
သည္ရွိေသာ္။ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမခႏၲိဥာဏ္ကို၊ ပဋိလဘတိ၊
ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏။ နိေရာေဓါ၊ အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္၊
ဓူ၀ံ ျမဲေသာ။ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍။ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္။ သမၼတၱနိယာမံ၊
အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ အရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
(၆) ပဥၥကၡေႏၶ ၀ိပရိဏာမဓမၼေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ
ပဋိလဘတိ ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ အ၀ိပရိဏာမ ဓမၼံ နိဗၺာနႏၲိ
ပႆေႏၲာ သမၼတၱနိယာမံ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို။ ၀ိပရိဏာမေတာ၊ အိုမႈ၊ နာမႈ၊
ေသမႈတို႔ျဖင့္ေဖါက္ျပန္တတ္ေသာ တရားအားျဖင့္။ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္႐ွိေသာ္။
အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ အႏုေလာမခႏၲိဉာဏ္ကို၊ ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ၊
ခႏၶာငါးပါးတို႔၏၊ နိေရာေဓါ အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္၊ အ၀ိပရိဏာမဓမၼံ၊ အိုနာေသေရး
ဒုကၡေဘးတို႔မွ ကင္းေ၀းေသာ။ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍။ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊
သမၼတၱနိယာမံ၊ အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ အရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမၼတိ၊ သက္၀င္၏။
(၇) ပဥၥကၡေႏၶ အသာရကေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ
ပဋိလဘတိ၊ ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ၊ သာရံနိဗၺာနႏၲိ၊
ပႆေႏၲာ သမၼတၱနိယာမံ၊ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို၊ အသာရကေတာ၊ နိစၥသာရ၊ သုခသာရ၊
အတၱသာရဟူေသာ အႏွစ္အသားမရွိေသာ သေဘာအားျဖင့္။ ပႆေႏၲာ႐ႈျမင္ေသာ သူသည္။ အႏုေလာမိက ခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမခႏၲိဉာဏ္ကို။ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏။ နိေရာဓါ၊အႂကြင္းမဲ့ ခ်ဳပ္ျခင္းသည္။ သာရံ၊ နိစၥသာရ၊ သုခသာရ၊ အတၱသာရ ဟူေသာ အႏွစ္ႏွင့္ျပည့္စံုေသာ။နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊
သမၼတၱနိယာမ၊ံ အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာအရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
(၈) ပဥၥကၡေႏၶ ၀ိဘ၀ေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံ ခႏၶာနံ နိေရာေဓါ အ၀ိဘ၀ံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို။ ၀ိဘ၀ေတာ၊ အစီးအပြားကင္းေသာသေဘာ
အားျဖင့္(၀ါ) အပါယ္ေလးဘံု၊ ကာမသုဂတိခုနစ္ဘံု၊ ျဗဟၼာႏွစ္ဆယ္ဟူေသာ အထူးထူးေသာ
ဘ၀တို႔၌ ကံအားေလ်ာ္စြာ ျဖစ္တတ္ေသာသေဘာအားျဖင့္၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္၊
အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမခႏၲိဉာဏ္ကို၊ ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ
၏။ ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏။ နိေရာေဓါ၊ အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္။ အ၀ိဘ၀ံ၊
ျဖစ္ျခင္းကင္းေသာ။ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္။ သမၼတၱနိယာမံ၊
အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာအရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ။ သက္၀င္၏။
(၉) ပဥၥကၡေႏၶ သခၤတေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ အသခၤတံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို။ သခၤတေတာ၊ ဥပါဒ္ဌိဘင္ျဖင့္
ျဖစ္တတ္ ပ်က္တတ္ေသာသေဘာျဖင့္။ (၀ါ) သခၤတေတာ၊ ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု
အာဟာရတို႔ျဖင့္ ျပဳျပင္အပ္ေသာ သခၤါရတရားဟူ၍၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္။
အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမိကခႏၲိဉာဏ္ကို။ ပဋိလဘတိ၊
ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥံႏ္ၷံခႏၶာနံ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏။ နိေရာေဓါ၊ အႂကြင္းမဲ့
ခ်ဳပ္ျခင္းသည္။ အသခၤတံ၊ ဥပါဒ္ဌိဘင္မရွိေသာ (၀ါ) တစ္စံုတစ္ခုေသာ အေၾကာင္းတို႔မွ်
မျပဳျပင္အပ္ေသာ။ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍။ ပႆေႏၲာ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္။ သမၼတၱနိယာမံ၊
အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ အရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
(၁၀) ပဥၥကၡေႏၶ မရဏဓမၼေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ အမတံနိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို။ မရဏဓမၼေတာ၊ ေသတတ္ပ်က္
တတ္ေသာအားျဖင့္။ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္။ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ
အႏုေလာမခႏၲီဉာဏ္ကို။ ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ၊ ခႏၶာငါးပါး
တို႔၏။ နိေရာေဓါ၊ အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္၊ အမတံ၊ ေသျခင္းကင္းေသာ။ နိဗၺာနႏၲိ၊
နိဗၺာန္ဟူ၍။ ပႆေႏၲာ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊ သမၼတၱနိယာမံ၊ အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ
အရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
(၁၁) ပဥၥကၡေႏၶ ဒုကၡေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ သုခံနိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို။ ဒုကၡေတာ၊ ၀ဋ္ဆင္းရဲအားျဖင့္
ပႆေႏၲာ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္။ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမိက
ခႏၲိဉာဏ္ကို။ ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ၊ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္တို႔၏။
နိေရာေဓါ၊ အႏုပါဒီေသသအားျဖင့္ အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္ ။ သုခံနိဗၺာနႏၲိ ၊ ဆင္းရဲအေပါင္း
မွ ကင္းလြတ္ေသာ တရားဟူ၍။ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊ သမၼတၱနိယာမံ၊ အက်ိဳးေပး
ျခင္းျမဲေသာ အရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတၱိ၊ သက္၀င္၏။
အဓိပၸါယ္မွာ၊ ခႏၶာဆိုတဲ့ ႐ုပ္နာမ္တရားေတြ ရွိေနလွ်င္ ျဖစ္ျခင္းပ်က္ျခင္းတို႔ျဖင့္
မျပတ္ႏွိပ္စက္သျဖင့္ ဆင္းရဲ၏။ ဒီခႏၶာဆိုတဲ့ ႐ုပ္နာမ္တို႔ခ်ဳပ္မွ အလံုးစံုေသာဒုကၡဆင္းရဲမွ
ကင္းလြတ္၏ဟု ပညာစကၡဳျဖင့္ ျမင္သိသည္ျဖစ္၍၊ ခႏၶာဇာတိခ်ဳပ္ျခင္းကိုႏွလံုးသြင္း
သူုသည္၊ ဒုကၡကင္းလြတ္မႈ အက်ိဳးေပးျမဲေသာ သမၼတၱနိယာမသို႔ (၀ါ) မဂ္သို႔ သက္၀င္ႏုိင္၏။
(၁၂) ပဥၥကၡေႏၶ ေရာဂေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ အေရာဂံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို၊ ေရာဂေတာ ပႆေႏၲာ၊ အနာ
ေရာဂါအားျဖင့္ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္။ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမိက
ခႏၲိဉာဏ္ကို။ ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ၊ ငါးပါးကုန္ေသာ ခႏၶာတို႔၏၊
နိေရာေဓါ၊ အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္၊ အေရာဂံ၊ အနာေရာဂါကင္းေသာ၊ နိဗၺာနႏၲိ၊
နိဗၺာန္ဟူ၍။ ပႆေႏၲာ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊ သမၼတၱနိယာမံ၊ အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ
အရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
အဓိပၸါယ္က၊ ခႏၶာနာမ္႐ုပ္ရွိလွ်င္၊ အနာေရာဂါရွိသည္မည္၏။ ခႏၶာနမ္႐ုပ္
ခ်ဳပ္လွ်င္ အနာေရာဂါကင္းလြတ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ခႏၶာခ်ဳပ္ျခင္းကို ႏွလံုးသြင္းလွ်င္
(၀ါ) ပီတိပါေမာဇၨ ျဖစ္လွ်င္ အရိယာမဂ္သို႔ သက္၀င္၏။
(၁၃) ပဥၥကၡေႏၶ ဂ႑ေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ အဂ႑ံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို။ ဂ႑ေတာ၊ ကိေလသာ အိုင္းအမာအားျဖင့္။
ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္။ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာအႏုေလာမိကခႏၲိဉာဏ္ကို၊
ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏။ နိေရာေဓါ၊ အႂကြင္း
မဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္။ အဂ႑ံ၊ အိုင္းအမာမဟတၱေသာ။ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍။ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္ေသာ
သူသည္၊ သမၼတၱနိယာမံ၊ အရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
(၁၄) ပဥၥကၡေႏၶ သလ္ႅေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ အသလ္ႅံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို။ သလ္ႅေတာ၊ ကိေလသာမွ်ားေျငာင့္ဟူ၍
ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္။ အႏုေလာမိကခႏၲိ၊ အႏုေလာမိကခႏၲိဉာဏ္ကို၊ ပဋိလဘတိ
ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံငါးပါးကုန္ေသာ ခႏၶာနံ၊ ခႏၶငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏။ နိေရာေဓါ၊ အႂကြင္း
မဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္။ အသလ္ႅံ၊ မွ်ားေျငာင့္မဟတၱေသာ။ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္ေသာသူ
သည္၊ သမၼတၱနိယာမဟုဆိုအပ္ေသာ အရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
(၁၅) ပဥၥကၡေႏၶ အသေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ အနယံနိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို၊ အသေတာ၊ ရာဂ,ေဒါသ,ေမာဟ ဟူေသာ အညစ္အေၾကးသံုးပါးတို႔ ဖ်က္ဆီးအပ္ေသာ တရားဟူ၍။ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္၊
အႏုေလာမိခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမခႏၲိဉာဏ္ကို။ ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။
ပဥၥႏ္ၷံ၊ ငါးပါးကုန္ေသာ။ ခႏၶာနံ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏။ နိေရာေဓါ၊ ခ်ဳပ္ျခင္းသည္။ အနယံ၊
အညစ္အေၾကးကင္းေသာ။ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္။သမၼတၱနိယာမံ၊
အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ။ သမၼတၱနိယာမ အရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊သက္၀င္၏။
(၁၆) ပဥၥကၡေႏၶ အာဗာဓေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ နအာဗါဓံ။ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ၊ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို၊ အာဗာဓေတာ၊ မျပတ္ႏွိပ္စက္တတ္ေသာ
သေဘာအားျဖင့္၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္၊ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမခႏၲီဉာဏ္သေဘာကို၊ ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံ၊ ငါးပါးကုန္ေသာ။ ခႏၶာနံ၊
ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏၊ နိေရာေဓါ၊ ခ်ဳပ္ျခင္းသည္။ အနာဗာဓံ၊ ႏွိပ္စက္မႈမရွိေသာ။
နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊ သမၼတၱနိယာမံ၊ အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ
အရိယာမဂ္သို႔၊ ၾသကၠမတိ။ သက္၀င္၏။
(၁၇) ပဥၥကၡေႏၶ၊ တိေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ အနတိတံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ၊ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတုိ႔ကို။ တိေတာ၊ မ်ားစြာပ်က္စီးတတ္ေသာ သေဘာ
အားျဖင့္။ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္။ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမခႏၲိကို။
ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံ၊ ငါးပါးကုန္ေသာ။ ခႏၶာနံ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏။
နိေရာေဓါ၊ အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္။ အနတိတံ၊ ပ်က္စီးတတ္ေသာ သေဘာမဟတၱေသာ၊
နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍၊ ပႆေႏၲာ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊ သမၼတၱနိယာမံ၊ အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ
အရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
(၁၈) ပဥၥကၡေႏၶ၊ ဥပဒၵ၀ေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ အႏုပဒၵ၀ံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ၊ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတုိ႔ကို။ ဥပဒၵ၀ေတာ၊ ကပ္၍ညႇင္းပန္းႏွိပ္စက္အပ္ေသာ
သေဘာအားျဖင့္၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္။ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ
အႏုေလာမခႏၲိဉာဏ္ကို။ ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံ၊ ငါးပါးကုန္ေသာ။ ခႏၶာနံ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏။နိေရာေဓါ၊ အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္။ အႏုပဒၵ၀ံ၊ ကပ္၍ႏွိပ္စက္ မရွိေသာ၊ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍၊ ပႆေႏၲာ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊ သမၼတၱနိယာမံ၊ အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ
အရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
(ခႏၶာရွိလွ်င္ ႏွိပ္စက္ျခင္းသေဘာရွိေတာ့၏၊ ခႏၶာခ်ဳပ္လွ်င္ ထိုသေဘာမရွိ
ေတာ့ျပီဟု ျမင္သိသည္ျဖစ္၍ ခႏၶာဇာတိခ်ဳပ္ျခင္းကို ႏွစ္သက္ကာ မဂ္သို႔ သက္၀င္ေလေတာ့၏။)
(၁၉) ပဥၥကၡေႏၶ ဘယေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ အဘယံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ၊ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကခေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတုိ႔ကို။ဘယေတာ၊ဇရာေဘး၊ဗ်ာဓိေဘး၊မရဏေဘး
အားျဖင့္၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္။ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ
အႏုေလာမခႏၲိဉာဏ္ကို။ ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံ၊ ငါးပါးကုန္ေသာ။ ခႏၶာနံ၊
ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏။ နိေရာေဓါ၊ အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္။ အဘယံ၊ အိုနာေသေဘးတို႔မွ
ကင္းေ၀ေသာ၊ နိဗၺာနႏၲိ ၊နိဗၺာန္ဟူ၍။ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္။ သမၼတၱနိယာမံ၊
အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ၊ သမၼတၱနိယာမ အရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
(၂၀) ပဥၥကၡေႏၶ၊ ဥပသဂၢေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ အႏုပသဂၢံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ၊ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတုိ႔ကို။ ဥပသဂၢေတာ၊ မျပတ္ကပ္၍ညႇင္းပန္းႏွိပ္
စက္အပ္ေသာသေဘာအားျဖင့္၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္။ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ
အႏုေလာမခႏၲိဉာဏ္ကို။ ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံ၊ ငါးပါးကုန္ေသာ။ ခႏၶာနံ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏။နိေရာေဓါ၊ အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္။ အႏုသဂၢံ၊ ညႇင္းဆဲတတ္ေသာ ၊ သေဘာကင္းေသာ။ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍၊ ပႆေႏၲာ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊ သမၼတၱနိယာမံ၊
အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ အရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
(၂၁) ပဥၥကၡေႏၶ၊ အတာဏေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ တာဏံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ၊ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတုိ႔ကို။ အတာဏေတာ၊ေဘးရန္
အေစာင့္အေရွာက္မရွိေသာအားျဖင့္၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္။ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမခႏၲိဉာဏ္ကို။ ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံ၊ ငါးပါးကုန္ေသာ။ ခႏၶာနံ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏။နိေရာေဓါ၊ အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္။ တာဏံ၊ ေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ေသာ၊ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍၊ ပႆေႏၲာ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊ သမၼတၱနိယာမံ၊ အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ
အရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
(၂၂) ပဥၥကၡေႏၶ၊ အေလဏေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ ေလဏံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ၊ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတုိ႔ကို၊ အေလဏေတာ၊ ပုန္းေအာင္းရာမရွိေသာ သေဘာအားျဖင့္၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္။ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ
အႏုေလာမခႏၲိဉာဏ္ကို။ ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံ၊ ငါးပါးကုန္ေသာ။ ခႏၶာနံ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏။နိေရာေဓါ၊ အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္။ ေလဏံ၊ ေဘးရန္အေပါင္းမွကင္းလြတ္ေသာ၊ ပုန္းေအာင္းရာျဖစ္ေသာ၊ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍၊ ပႆေႏၲာ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊ သမၼတၱနိယာမံ၊ အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ အရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
(၂၃) ပဥၥကၡေႏၶ၊ အသရဏေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ သရဏံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ၊ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတုိ႔ကို၊ သရဏေတာ၊ ကိုးကြယ္ရာမဟတၱေသာအား
ျဖင့္၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္။ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမခႏၲိဉာဏ္ကို။
ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံ၊ ငါးပါးကုန္ေသာ။ ခႏၶာနံ၊ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏။နိေရာေဓါ၊ အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္။ သရဏံ၊ ကိုးကြယ္ရာျဖစ္ေသာ၊ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍၊ ပႆေႏၲာ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊ သမၼတၱနိယာမံ၊ အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ အရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
(၂၄) ပဥၥကၡေႏၶ၊ အာဒိန၀ေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ အနာဒိန၀ံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ၊ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတုိ႔ကို၊ အာဒိန၀ေတာ၊ အျပစ္အားျဖင့္ (၀ါ) မျမဲေသာ၊
ဆင္းရဲေသာ ၊ အစုိးမရအလိုသို႔မလိုက္ေသာ၊ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱအားျဖင့္။ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္။ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမခႏၲိဉာဏ္ကို။ ပဋိလဘတိ၊
ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံ၊ ငါးပါးကုန္ေသာ။ ခႏၶာနံ၊ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏။နိေရာေဓါ၊
အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္။ အနာဒိန၀ံ၊ အျပစ္ကင္းေသာေသာ၊ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍၊ ပႆေႏၲာ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊ သမၼတၱနိယာမံ၊ အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ အရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊သက္၀င္၏။
(၂၅) ပဥၥကၡေႏၶ၊ အဃမူလေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ အနဃမူလံံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ၊ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတုိ႔ကို၊ အဃမူလေတာ၊ ရာဂ ေဒါသ ေမာဟဟူေသာ
အညစ္အေၾကးသံုးပါးတို႔၏ မူလအားျဖင့္။ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္။ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမခႏၲိဉာဏ္ကို။ ပဋိလဘတိ၊ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံ၊ ငါးပါးကုန္ေသာ။ ခႏၶာနံ၊ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏။နိေရာေဓါ၊အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္။ အနဃမူလံ၊ ထိုအညစ္အေၾကးတို႔၏ မူလမဟတၱေသာ၊ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍၊ ပႆေႏၲာ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊ သမၼတၱနိယာမံ၊ အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ အရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊သက္၀င္၏။
(၂၆) ပဥၥကၡေႏၶ၊ ၀ဓကေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ အ၀ဓကံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ၊ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတုိ႔ကို၊ ၀ဓကေတာ၊ အေဆြခင္ပြန္းေယာင္ေဆာင္ေသာ
လူသတ္သမားအားျဖင့္၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္။ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ
အႏုေလာမခႏၲိဉာဏ္ကို။ ပဋိလဘတိ၊ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံ၊ ငါးပါးကုန္ေသာ။ ခႏၶာနံ၊ခႏၶာငါးပါး
႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏။နိေရာေဓါ၊အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္။ အ၀ဓကံ၊ လူသတ္သမား မဟတၱေသာ၊
နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍၊ ပႆေႏၲာ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊ သမၼတၱနိယာမံ၊ အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ
အရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊သက္၀င္၏။
(၂၇) ပဥၥကၡေႏၶ၊ အာသ၀ေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ နအာသ၀ံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ၊ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတုိ႔ကို၊ အာသ၀ေတာ၊ သံုးဆယ့္တစ္ဘံုသို႔
ယိုစီးတတ္ေသာ အာသေ၀ါတရားတို႔၏။ အာ႐ံုျဖစ္ေသာသေဘာအားျဖင့္၊ ပႆေႏၲာ၊
႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္။ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမခႏၲိဉာဏ္ကို။
ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံ၊ ငါးပါးကုန္ေသာ။ ခႏၶာနံ၊ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏။
နိေရာေဓါ၊ အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္။ နအာသ၀ံ၊ ယိုစီးျခင္းမရွိေသာ၊ နိဗၺာနႏၲိ၊
နိဗၺာန္ဟူ၍၊ ပႆေႏၲာ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊သမၼတၱနိယာမံ၊ အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ
အရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊သက္၀င္၏။
(၂၈) ပဥၥကၡေႏၶ၊ အာမိသေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ၊ နအာမိသံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ၊ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတုိ႔ကို၊ အာမိသေတာ၊ ကိေလသာမာရ္၊ မစၥဳမာရ္တို႔၏အစာ အာမိသအားျဖင့္၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္။ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္
ေသာ အႏုေလာမခႏၲိဉာဏ္ကို။ ပဋိလဘတိ၊ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံ၊ ငါးပါးကုန္ေသာ။ ခႏၶာနံ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏။နိေရာေဓါ၊ အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္။ နအာမိသံ၊
မာရ္တို႔၏အစာ မဟတၱေသာ၊ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍၊ ပႆေႏၲာ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊ သမၼတၱနိယာမံ၊
အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ အရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊သက္၀င္၏။
(၂၉-၃၄) ပဥၥကၡေႏၶ၊ ဇာတိ ဇရာ ဗ်ာဓိ ေသာက ပရိေဒ၀ ဥပါယာသ
ဓမၼေ႑ာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ၊ အဇာတႎ အဇရံ အဗ်ာဓႎ အေသာကံ အပရိေဒ၀ံ၊
အႏုပါယာသံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ သမၼတၱနိယာမံ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို ဇာတိ၊ ဇရာ၊ ဗ်ာဓိ၊ မရဏ၊ ေသာက၊
ပရိေဒ၀၊ ဥပါယာသ၊ ပဋိသေႏၶေနတတ္ေသာ၊ အိုတတ္ေသာ၊ နာတတ္ေသာ၊ စိုးရိမ္ပူေဆြး၊ ငိုေႂကြး၊ ႏွလံုးမသာမယာတတ္ေသာသေဘာအားျဖင့္ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္၊ အမႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမခႏၲႎဉာဏ္ကို (၀ါ) မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာသေဘာကို ပဋိလဘတိ၊
ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ၊ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏။ နိေရာေဓါ၊ အႏုပဒိေသသအားျဖင့္ အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္၊ အဇာတႎ၊ အဇရံ၊ အဗ်ာဓႎ၊ အမတံ၊ အေသာကံ၊ အပရိေဒ၀ံ၊
အႏုပါယာသံ၊ ပဋိသေႏၶေနျခင္း၊အိုျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္း၊ စိုးရိမ္ပူေဆြး၊ ငိုေႂကြး၊
ႏွလံုးမသာျခင္းတုိ႔မွ ကင္းေ၀းေသာ။ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊
သမၼတၱနိယာမံ၊ အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ သမၼတၱနိယာမ အရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏၊
(အဓိပါယ္လြယ္ပါျပီ။)
(၃၅) ပဥၥကၡေႏၶ၊ သံကိေလသိက ဓမၼေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ
ပဋိလဘတိ၊ ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ အသံကိေလသိကံ နိဗၺာနႏၲိ
ပသေႏၲာ သမၼတၱနိယာမံ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို သံကိေလသိကဓမၼေတာ၊ တဏွာသံ
ကိေလသိက၊ ဒိ႒ိသံကိေလသိက၊ ဒုစၥရိသံကိေလသိကဟု ဆိုအပ္ေသာ တပ္မက္ျခင္း၊
အယူမွားျခင္း၊ မေကာင္းမႈတိုိ႔ကို ျပဳက်င့္ျခင္းဟူေသာ သံကိေလသဓမၼ တို႔၏ အစီးအပြား
အားျဖင့္၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္။ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမ
ခႏၲိဉာဏ္ကို၊ ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ၊ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏
နိေရာေဓါ အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္၊ အသံကိေလသိကံ၊ အဆုိပါ အညစ္အေၾကးတရားတို႔၏
အာ႐ံုမဟတၱေသာ။ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊ သမၼတၱနိယာမံ၊
အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ။ သမၼတၱနိယာမံ၊ အရိယာမဂ္သို႔၊ ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
(၃၆) ပဥၥကၡေႏၶ အနတၱေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ အဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ ပရမတၱ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ငါးပါးကုန္ေသာ ခႏၶာ႐ုပ္နာမ္တို႔ကို။ အနတၱေတာ၊ အနတၱအားျဖင့္
(၀ါ) အစိုးရသူ၊ ငါ-သူတစ္ပါး၊ မဟတၱေသာသေဘာအားျဖင့္၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္
ရွိေသာ္၊ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမိကခႏၲိဉာဏ္ကို။ ပဋိလဘတိ၊
ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံ၊ငါးပါးကုန္ေသာ၊ ခႏၶာနံ၊ ႐ုပ္နာမ္ခႏၶာတို႔၏။ နိေရာေဓါ၊
အႏုပဒိေသသအားျဖင့္ အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္။ ပရမတၱံ၊ ျမတ္ေသာ၊ နိဗၺာနႏၲိ၊
နိဗၺာန္ဟူ၍၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊ သမၼတၱနိယာမံ၊ အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ
သမၼတၱနိယာမ အရိယာမဂ္သို႔၊ ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
(၃၇) ပဥၥကၡေႏၶ ပရေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ အပရံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို၊ ပရေတာ၊ သူစိမ္းျပင္ပအားျဖင့္ (၀ါ) သူစိမ္းႏွင့္
တူ၏ဟူ၍ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္၊ အႏုေလာမိကခႏႎ္ၲ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမိခႏၲိဉာဏ္ကို
ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏၊ နိေရာေဓါ
အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္ အပရံ၊ သူစိမ္းျပင္ပမဟတၱေသာသေဘာကို၊ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍
ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊ သမၼတၱနိယာမံ၊ အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ၊ အရိယာမဂ္သို႔၊
ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
(အဓိပၸါယ္မွာ ခႏၶာငါးပါးသည္၊ သူစိမ္းျပင္ပႏွင့္တူ၏။ သူစိမ္းျပင္ပလူအေပၚ၌
မိမိၾသဇာမရွိသကဲ့သို႔၊ ခႏၶာငါးပါးအေပၚမွာ မအိုႏွင့္၊ မနာႏွင့္၊ မေသႏွင့္၊ဟုၾသဇာေပးလို႔
ရမည္မဟတၱ။)
(၃၈) ပဥၥကၡေႏၶ ရိတၱေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ အရိတၱံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို၊ ရိတၱေတာ၊ နိစၥ၊ သုခ၊ အတၱ သုဘတို႔မွ
ကင္းေသာသေဘာအားျဖင့္။ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္၊ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္
ေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမခႏၲႎဉာဏ္ကို၊ ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာ
သုဘျဖစ္ေသာ၊ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊ သမၼတၱနိယာမံ၊
အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ အရိယာမဂ္သို႔၊ ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
(၃၉) ပဥၥကၡေႏၶ တုစၧေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ၊
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ အတုစၧံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို၊ တုစၧေတာ၊ အခ်ည္းႏွီး အက်ိဳးမဲ့ေသာ သေဘာ
အားျဖင့္၊ ပႆေႏၲာ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ
အႏုေလာမိခႏၲိဉာဏ္ကို၊ ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ၊ ခႏၶာငါးပါး႐ုပ္နာမ္တရား
တို႔၏၊ နိေရာေဓါ အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္၊ အတုစၧံ၊ အခ်ည္းႏွီး အက်ိဳးမဲ့မဟတၱေသာ နိဗၺာနႏၲိ၊
နိဗၺာန္ဟူ၍၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္ သမၼတၱနိယာမံ၊ အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ
အရိယာမဂ္သို႔၊ ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
(၄၀) ပဥၥကၡေႏၶ၊ သုညေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမိကခႏၲႎ ပဋိလဘတိ
ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါပရမံသုညတံ နိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ
သမၼတၱနိယာမံ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို၊ သုညေတာ၊ အတၱ၊ သတၱ၊ ပုဂၢလတို႔မွ
ဆိတ္ေသာအားျဖင့္၊ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ္၊ အႏုေလာမိကခႏၲႎ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ
အႏုေလာမခႏၲိဉာဏ္ကို၊ ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။ ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ၊ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္
တရားတို႔၏၊ နိေရာေဓါ အႂကြင္းမဲ့ခ်ဳပ္ျခင္းသည္၊ ပရမံ ျမတ္ေသာ။ သုညံ၊
အတၱမွဆိတ္ေသာ။ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍။ ပႆေႏၲာ၊ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္။ သမၼတၱနိယာမံ
အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာ အရိယာမဂ္သို႔။ ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
++++++++++++++++++
ေတာေလးဆယ္မွတ္ခ်က္မ်ား
ပဋိသမၻိဒါမဂ္ပါဠိေတာ္၌ ဤ႐ုပ္နာမ္သခၤါရေလာကၾကီးကို သုညတ(၀ါ)
သုညဟု ေဟာေတာ္မူသည္ကို အရွင္အာနႏၵာကေမးေလ်ာက္သည္မွာ . . .
သုေညာေလာေကာ သုေညာေလာေကာတိ ဘေႏၲ၀ုစၥတိ၊
ကိတၱာ၀တာ ႏုေခါ ဘေႏၲသုေညာေလာေကာတိ ၀ုစၥတီတိ။
ဘေႏၲ၊ ဘုန္းေတာ္ေန၀န္း ထြန္းလင္းေတာက္ပေတာ္မူေပေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊
သုေညာ ေလာေကာ၊ သုေညာေလာေကာတိ၊ ႐ုပ္နာမ္ဓမၼသခၤါရေလာကၾကီးသည္
သုညတ(၀ါ) သုညဟု။ ၀ုစၥတိ၊ ေဟာေတာ္မူ၏။ ကိတၱ၀တာ အဘယ္သို႔ေသာ
အေၾကာင္းေၾကာင့္၊ သုေညာေလာေကာတိ၊ ယင္းေလာကၾကီးကို သုညတ(၀ါ) သုညဟု၊
ဘေႏၲႏုေခါ၊ အရွင္ဘုရားသည္ ၀ုစၥတီတိ၊ ေဟာေတာ္မူပါသနည္း။
ထိုအခါ ျမတ္စြာဘုရားက
ယသၼာစေခါအာနႏၵ၊ သုညမိဒံ အေတၱန၀ါ၊
အတၱနိေယန၀ါ တသၼာသုေညာေလာေကာတိ ၀ုစၥတိ။
အာနႏၵာ၊ ခ်စ္သားအာနႏၵာ။ ေခါ၊ စင္စစ္။ သုညမိဒံ၊ ႐ုပ္နာမ္ဓမၼသခၤါရဆိုတဲ့ ေလာက
ၾကီးတြင္ အေတၱန၀ါ၊ အတၱဆိုသည့္ ပုဂိ္ၢဳလ္သတၱ၀ါ ငါ သူတစ္ပါး ေယာက်္ားမိန္းမ
အသက္လိပ္ျပာမရွိပါ။ အတၱမရွိေသာေၾကာင့္ အတၱနိယာမဆိုသည့္ ငါပိုင္ပစၥည္းလည္း
မဟတၱ၊ ငါ့ဟာလည္းမဟတၱ၊ သူတစ္ပါးပိုင္ပစၥည္းလည္းမဟတၱ၊ သူတစ္ပါးဟာလည္း
မဟတၱ၊ တသၼာ၊ ထို႔ေၾကာင့္။ သုေညာေလာေကာတိ၊ ယင္းေလာကၾကီးကို သုညတ (၀ါ)
သုညဟ။ု ၀ုစၥတိ ၊ ဆိုအပ္၏။ ေဟာေတာ္မူပါသည္။
(ဤေတာေလးဆယ္၏ အနက္မ်ားတြင္ အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတ၌ အနက္႐ိုး႐ိုးျပ၏။
အခ်ိဳ႕ေသာပုဒ္မ်ား၌ အ႒ကထာအနက္မ်ားပါထည့္၍ျပ၏။ သဘာ၀အနက္တို႔မွာ အတူတူ
ပင္ျဖစ္၏။)
အစပိုင္းမ်ားတြင္ ဒုကၡသစၥာႏွင့္ နိေရာဓသစၥာကို လ်င္ျမန္စြာသိျမင္၍ မဂ္သို႔
လ်င္ျမန္စြာ တတ္ႏုိင္ေစျခင္းငွာ ဥပၸါေဒါဒုကၡံ၊ ေလာကိယံ၊ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္တရားတို႔
ျဖစ္ေပၚျခင္းသည္၊ ဒုကၡသစၥာဟူေသာ ေလာကမည္၏၊ အႏုပၸါေဒါသုခံ၊ နိဗၺာႏ္ၷံ၊ ခႏၶာငါးပါး
႐ုပ္နာမ္တို႔မျဖစ္ေပၚျခင္းသည္။ သုခံ၊ ခ်မ္းသာ၏ဟူေသာ နိဗၺာန္မည္၏ဟုျပခဲ့၏၊ ျပသည့္
အတိုင္းပြားလွ်င္လည္း ေတာေလးဆယ္ပြားမ်ားမႈကိစၥျပီး၏။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္
မဂ္သို႔တက္ႏိုင္ျခင္း တူေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။
ဤ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ အျခင္းအရာေလးဆယ္တို႔ကို အနိစၥေတာ ဒုကၡေတာ
စသည္ျဖင့္ ေဟာေတာ္မူျခင္းေၾကာင့္ ေတာ(ေလးဆယ္) (၄၀) ဟု သို႔မဟတၱ ေတာ
ေလးဆယ္ ကမၼ႒ာန္းဟု သမတၱၾကေသး၏။ ဤအျခင္းအရာတစ္ခုခုကို ေကာင္းစြာသိျမင္
သေဘာေပါက္လွ်င္ မဂ္ဉာဏ္သို႔ ေရာက္ႏိုင္ပါ၏၊ ဥပမာ၊ အနိစၥလကၡဏာဆယ္ပါး
သည္ အႏုေလာမဉာဏ္ျဖင့္ အနိမိတၱမဂ္ျဖစ္ပံုကိုလည္းေကာင္း။ ဒုကၡလကၡဏာ ႏွစ္ဆယ့္
ငါးပါးသည္ အပၸဏိဟိတမဂ္ျဖစ္ပံုကိုလည္းေကာင္း၊ အနတၱလကၡဏာငါးပါးသည္သုညတမဂ္
ျဖစ္ပံုကိုလည္းေကာင္း ၊ အသီးသီးျပၾက၏။
ေတာေလးဆယ္လံုးကို ရြတ္ဖတ္သရဇၩာယ္ပြားမ်ားအားထတၱရန္ အခ်ိန္မရပါက
အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ လကၡဏာေရးသံုးပါးကို တခ်ိန္တည္းရြတ္ဖတ္သရဇၩာယ္၍ ပြားမ်ားလွ်င္လည္း
ကိစၥျပီးပါ၏။
ပဥၥကၡေႏၶ အနိစၥေတာ ဒုကၡေတာ အနတၱေတာ ပႆေႏၲာ အႏုေလာမခႏၲႎ
ပဋိလဘတိ၊ ပဥၥႏ္ၷံခႏၶာနံ နိေရာေဓါ နိစၥံ သုခံ ပရမတၱံနိဗၺာနႏၲိ ပႆေႏၲာ သမၼတၱနိယမံ ၾသကၠမတိ။
ပဥၥကၡေႏၶ၊ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္တရားတို႔ကို။ အနိစၥေတာ ၊မၿမဲေသာသေဘာအားျဖင့္
ဒုကၡေတာ၊ဆင္းရဲေသာ သေဘာအားျဖင့္၊ အနတၱေတာ၊ အစိုးမရေသာအားျဖင့္(၀ါ)
ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါ ငါသူတပါး ေယာက်္ားမိန္းမ အထည္ကိုယ္ျဒပ္အမာခံအႏွစ္ အတၱသာရ
သတၱသာရ ဘာမွ်မဟတၱ အနတၱသာတည္းဟု၊ ပႆေႏၲာ ႐ႈျမင္သည္႐ွိေသာ္၊
အႏုေလာမခႏၲိ၊ မဂ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေသာ အႏုေလာမခႏၲိဥာဏ္ကို၊ ပဋိလဘတိ၊ ေကာင္းစြာရ၏။
ပဥၥႏ္ၷခႏၶာနံ၊ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏။ နိေရာေဓါ၊ အႂကြင္းမဲ့ ခ်ဳပ္ျခင္းသည္(၀ါ)
အႏုပါဒိေသသအားျဖင့္ အသစ္ျဖစ္ျခင္းမရွိေသာ ခ်ဳပ္ျခင္းသည္၊ နိစၥံ၊ ျမဲေသာသေဘာရွိေသာ
သုခံ၊ ခ်မ္းသာျခင္းသေဘာရွိေသာ၊ ပရမတၱံ၊ ျမတ္ေသာသေဘာရွိေသာ၊ နိဗၺာနႏၲိ၊ နိဗၺာန္ဟူ၍၊
ပႆေႏၲာ ႐ႈျမင္ေသာသူသည္၊ သမတၱနိယမံ၊ အက်ိဳးေပးျခင္းျမဲေသာအရိယာမဂ္သို႔။
ၾသကၠမတိ၊ သက္၀င္၏။
သဠာယတနသံယတၱတြင္ နိဗၺာန္ျဖစ္ပံုေဟာေတာ္မူျခင္း
ဤသို႔ လံုလ၀ိရိယျဖင့္ ၾကိဳးစားအားထတၱပါက အခ်ိန္မေႏွာင္းမီ မဂ္ဖိုလ္ဆိုက္၍
နိဗၺာန္သို႔ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္မည္ ျမင္ႏိုင္မည္ျဖစ္ပါသည္။ သဠာယတနသံယတၱတြင္
ျမတ္စြာဘုရားက ဤသို႔နိဗၺာန္ကိုျမင္ပံု(၀ါ) မ်က္ေမွာက္ျပဳပံုကို ေဟာေတာ္မူထားသည္မွာ-
တသၼာတိဟ ဘိကၡေ၀ ေသအာယတေန ေ၀ဒိတေဗၺ။
ယတၳာ စကၡဳစနိ႐ုဇၩတိ၊ ႐ူပသညာစနိ႐ုဇၩတိ၊ ေသအာယတေန ေ၀ဒိတေဗၺ။
ယတၳာ ေသာဥၥစနိ႐ုဇၩတိ၊ သဒၵသညာစနိ႐ုဇၩတိ၊ ေသအာယတေန ေ၀ဒိတေဗၺ။
ယတၳာ ဃာနဥၥစနိ႐ုဇၩတိ၊ ဂႏၶသညာစနိ႐ုဇၩတိ၊ ေသအာယတေန ေ၀ဒိတေဗၺ။
ယတၳာ ဇိ၀ွါစနိ႐ုဇၩတိ၊ ရသသညာစနိ႐ုဇၩတိ၊ ေသအာယတေန ေ၀ဒိတေဗၺ။
ယတၳာ ကာေယာစနိ႐ုဇၩတိ၊ ေဖာ႒ဗၺသညာစနိ႐ုဇၩတိ၊ ေသအာယတေန ေ၀ဒိတေဗၺ။
ယတၳာ မေနာစနိ႐ုဇၩတိ၊ ဓမၼသညာစနိ႐ုဇၩတိ၊ ေသအာယတေန ေ၀ဒိတေဗၺ။
ဘိကၡေ၀ရဟန္းတို႔၊ တသၼာထို႔ေၾကာင့္၊ ေသအာယတေန၊ တံအာယတနံ၊ နိဗၺာန္ဟူ
ေသာ ထိုအေၾကာင္းတရားကို၊ ေ၀ဒိတေဗၺ ေ၀ဒိတဗၺံ၊ သိအပ္၏။ (၀ါ) မဂ္ေလးပါးျဖင့္
မ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္၏။
ယတၳ၊ အၾကင္နိဗၺာန္၌။ စကၡံဳစ၊ မ်က္စိ႐ုပ္သည္လည္း။နိ႐ုဇၩတိ၊ ခ်ဳပ္၏။ ႐ူပသညာစ၊
အဆင္းကိုမွတ္သားမႈသည္လည္း။ နိ႐ုဇၩတိ၊ ခ်ဳပ္၏။ ေသအာယတေန၊ စကၡဳႏွင့္႐ူပသညာတို႔၏
ခ်ဳပ္ရာ၊ နိဗၺာန္ဟူေသာ ထိုအာ႐ံုအေၾကာင္းတရားကို၊ ေ၀ဒိတေဗၺ၊ သိအပ္၏။ (၀ါ) မဂ္ေလးပါးျဖင့္
မ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္၏။
ယတၳ၊ အၾကင္နိဗၺာန္၌။ ေသာတဥ၊္ၥ နားအၾကည္႐ုပ္သည္လည္း။ နိ႐ုဇၩတိ၊ ခ်ဳပ္၏။ သဒၵသညာစ၊ အသံကိုမွတ္သားမႈသည္လည္း။ နိ႐ုဇၩတိ၊ ခ်ဳပ္၏။ ေသအာယတေန၊ ေသာတႏွင့္
သဒၵသညာတို႔၏ ခ်ဳပ္ရာနိဗၺာန္ဟူေသာ အာ႐ံုအေၾကာင္းတရားကို၊ ေ၀ဒိတေဗၺ၊ သိအပ္၏။
(၀ါ) မဂ္ေလးပါးျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္၏၊
ယတၳ၊ အၾကင္နိဗၺာန္၌။ ဃာနဥၥ၊ ႏွာေခါင္းအၾကည္႐ုပ္သည္လည္း။ နိ႐ုဇၩိ ၊ ခ်ဳပ္၏။ ဂႏၶသညာစ၊ အနံ႔ကိုမွတ္သားမႈသည္လည္း။ နိ႐ုဇၩတိ၊ ခ်ဳပ္၏။ ေသအာယတေန၊ ဃာနႏွင့္
ဂႏၶသညာတို႔၏ခ်ဳပ္ရာနိဗၺာန္ဟူေသာ အာ႐ံုအေၾကာင္းတရားကို။ ေ၀ဒိတေဗၺ ၊ သိအပ္၏။
(၀ါ) မဂ္ေလးပါးျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္၏၊
ယတၳ၊ အၾကင္နိဗၺာန္၌။ ဇိ၀ွာစ ၊ လွ်ာအၾကည္သည္လည္း။ နိ႐ုဇၩတိ၊ ခ်ဳပ္၏၊
ရသသညာစ၊ အရသာကို မွတ္သားမႈသည္လည္း ။ နိ႐ုဇၩတိ၊ ခ်ဳပ္၏။ ေသအာယတန၊ ဇိ၀ွာႏွင့္
ရသ သညာတို႔၏ ခ်ဳပ္ရာနိဗၺာန္ဟူေသာ အာ႐ံုအေၾကာင္းတရားကို၊ ေ၀ဒိတဗၺ၊ သိအပ္၏။
(၀ါ) မဂ္ေလးပါးျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္၏။
ယတၳ၊ အၾကင္အရပ္၌ ။ ကာေယာစ၊ ကိုယ္အၾကည္သည္လည္း။ နိ႐ုဇၩတိ၊ ခ်ဳပ္၏၊ ေဖာ႒ဗၺာသညာစ၊ အေတြ႕ကို မွတ္သားမႈသည္လည္း။ နိ႐ုဇၩတိ၊ ခ်ဳပ္၏၊ ေသအာယတန၊ ကာယႏွင့္ ေဖာ႒ဗၺ သညာတို႔၏ ခ်ဳပ္ရာနိဗၺာန္ဟူေသာ ထိုအာ႐ံုအေၾကာင္းတရားကို ။ ေ၀ဒိတဗၺသိအပ္၏။
(၀ါ) မဂ္ေလးပါးျဖင့္မ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္၏။
ယတၳ၊ အၾကင္နိဗၺာန္၌။ မေနာစ၊ စိတ္ အၾကည္႐ုပ္သည္လည္း။ နိ႐ုဇၩတိ၊ ခ်ဳပ္၏၊ ဓမၼသညာစ၊ သေဘာကိုမွတ္သားမႈသည္လည္း၊ နိ႐ုဇၩတိ ၊ ခ်ဳပ္၏။ ေသအာယတေန ၊ မနႏွင့္ ဓမၼသညာတို႔၏ ခ်ဳပ္ရာနိဗၺာန္ဟူေသာ ထိုအာ႐ံုအေၾကာင္းတရားကို။ ေ၀ဒိတေဗၺ၊ သိအပ္၏။
(၀ါ) မဂ္ေလးပါးျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္၏။
ဤသတၱ၌ အာယတနႏွစ္ပါး၏ ခ်ဳပ္ျငိမ္းရာ ခ်ဳပ္ျငိမ္းျခင္းသေဘာကို နိဗၺာန္ဟု
ေဖၚျပ၏၊ တစ္သတၱလံုးအားျဖင့္ကား အာယတနအလံုးစံု၏ ခ်ဳပ္ျငိမ္းရာခ်ဳပ္ျငိမ္းျခင္း
သေဘာကို နိဗၺာန္ဟုေဖၚျပ၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသတၱကိုေ၀ဖန္ေတာ္မူေသာ အရွင္အာနႏၵာ
မေထရ္ျမတ္က ေအာက္ပါအတိုင္း မိန္႔ဆိုေတာ္မူပါသည္။
သဠာယတနနိေရာဓံ ေနာဧတံ အာ၀ုေသာ ဘဂ၀တာ သႏၶာယ ဘာသိတံ၊
အာ၀ုေသာ ငါ့ရွင္တို႔၊ သဠာယတနနိေရာဓံ ေျခာက္ပါးေသာအဇၩတၱိကာယတန၊
ေျခာက္ပါးေသာဗာဟိရာယတနတို႔ ခ်ဳပ္ျငိမ္းရာ ခ်ဳပ္ျငိမ္းျခင္းဟူေသာ နိဗၺာန္ကို၊
သႏၶာယ၊ရည္ေတာ္မူ၍၊ ဧတံ၊ ဤ (တသၼာဘိကၡေ၀ေသအာယတေန ေ၀ဒိတေဗၺ) အစရွိ
ေသာသတၱကို၊ ဘဂ၀ေတာ ျမတ္စြာဘုရားသည္။ ေနာ ၊ ငါတို႔အား။ ဘာသိတံ၊ ေဟာေတာ္မူ အပ္ေပ၏။
အထက္နားတြင္ အရွင္အာနႏၵာ အမိန္႔ရွိသည့္အတြင္းအျပင္ အာယတနတို႔ခ်ဳပ္ျခင္း
ဟူသည္ ႐ူပတဏွာ သဒၵတဏွာ စသည္တို႔ ခ်ဳပ္ျခင္းပင္ျဖစ္ပါသည္၊ ယင္းတဏွာမ်ား
ေပါက္ဖြားလာပံုမွာ-
စကၡဳ႐ူေပန သံ၀ါသံ ရာဂပတၱၱံ ၀ိဇာယတိ
ေသာတံ သေဒၵန သံ၀ါသံ ရာဂပတၱၱံ ၀ိဇာယတိ
ဃာနံ ဂေႏၶန သံ၀ါသံ ရာဂပတၱၱံ ၀ိဇာယတိ
ဇီ၀ွာ ရေသန သံ၀ါသံ ရာဂပတၱၱံ ၀ိဇာယတိ
ကာေယာေဖါ႒ေဗၺန သံ၀ါသံ ရာဂပတၱၱံ ၀ိဇာယတိ
မေနာ ဓေမၼန သံ၀ါသံ ရာဂပတၱၱံ ၀ိဇာယတိ
စကၡဳ၊ မ်က္စိအၾကည္သည္။ ႐ူေပန၊ အဆင္းႏွင့္။ သံ၀ါသံ၊ ေပါင္းေဖၚရျခင္းေၾကာင့္။
ရာဂပတၱၱံ၊ တဏွာသားငယ္သည္၊ ၀ိဇာယတိ၊ ဖြားျမင္လာ၏။ ေသာတံ၊ နားအၾကည္သည္။
သေဒၵန၊ အသံႏွင့္။ ဃာနံ၊ ႏွာေခါင္းအၾကည္သည္။ ဂေႏၶန၊ အနံ႔ႏွင့္။ (လ)။ ဇီ၀ွာ၊ လွ်ာ
အၾကည္သည္။ ရေသန၊ အရသာႏွင့္။ (လ)။ ကာေယာ၊ ကိုယ္အၾကည္သည္၊ ေဖာ႒ေဗၺန
ေတြ႕ထိမႈႏွင့္။ (လ)။ မေနာ၊ စိတ္သည္၊ ဓေမၼန၊ သေဘာတရားႏွင့္။ (လ) ။ သံ၀ါသံ၊ ေပါင္းေဖၚ
သည္ရွိေသာ္၊ ရာဂပတၱၱံ၊ တဏွာသားသည္။ ၀ိဇာယတိ ၊ ဖြားျမင္၏။
အဆိုပါ အတြင္းအာယတနေျခာက္ပါး၊ အျပင္အာယတနေျခာက္ပါးတို႔မွ
ထြက္ေပၚလာသည့္ စကၡဳ၀ိဉာဏ္၊ ေသာတ၀ိဉာဏ္ အစရွိသည့္ ဓါတ္ေျခာက္ပါးေပါင္း
အ႒ာရသေခၚ ဓါတ္ ၁၈ ပါးတို႔ အလြန္အေရးပါအရာေရာက္ပံုကို ၀ိဘင္းပါဠိေတာ္
အ႒ကထာၾကီးက ဆိုထားသည္မွာ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္ပါသည္။
၀ိဇာနနဘာေ၀ ၀ိညာေဏ၊ ဇီ၀သညီနံ၊ သညာသမူဟနတၳံ၊ အ႒ာရေသ၀၀တၱၱာ။
၀ိဇာနနဘာေ၀၊ သိျခင္းသေဘာလကၡဏာရွိေသာ၊ ၀ိညာေဏ၊ ပရမတ္၀ိညာဥ္၌၊
ဇီ၀သညီနံ၊ အသက္လိပ္ျပာဟု ထင္မွတ္ေနၾကေသာသူတို႔၏။ သညာသမုဟနတၱံစီ၊
အယူမွားျခင္းကို ပယ္ေဖ်ာက္ျခင္းငွာ၊ ဘဂ၀ါ၊ ျမတ္စြာဘုရား သခင္သည္။ အ႒ာရေသ၀၊
၁၈ပါးေသာ ဓါတ္တို႔ကို၊ ၀တၱၱံ၊ ေဟာေတာ္မူအပ္ေပ၏။
ဤမွ်ေလာက္ဆိုလွ်င္၊ ထိုနိဗၺာန္မဂ္ဖိုလ္အေၾကာင္းသည္ ပဏာမက်မ္းဦး မွတ္ဖြယ္
အေနျဖင့္ အေတာ္ကေလး စံုလင္သြားျပီဟု ဆိုႏိုင္ပါျပီ။ မည္မွ်စံုလင္ပါေသာ္လည္း
သာမန္လူတို႔ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏုိင္ နားလည္ဖို႔ခဲယဥ္းပါလိမ့္မည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္
ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေတာ္သည္ အထူးသျဖင့္ မဂၢကထာ သို႔မဟတၱ နိဗၺာနကထာ
ဟုေခၚသည့္ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္အေၾကာင္းသည္ အလြန္တရာနက္နဲ ခက္ခဲသိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့လွပါ
သည္။ ျမတ္စြာဘုရားကိုယ္ေတာ္တိုင္ပင္ ေဗာဓိပင္ႏွင့္ ေရႊပလ္ႅင္မွာ သဗၺညဳတဉာဏ္ျဖင့္
အရိယာသစၥာေလးပါးကိုသိျမင္၍ ဘုရားအျဖစ္သို႔ေရာက္စ သဟမၸတိျဗဟၼာတရား
ေဟာေတာ္မူရန္ မေတာင္းပန္မေလွ်ာက္မီ ဤမွ်နက္နဲသိမ္ေမြ႕ေသာ တရားေတာ္ကို
ေဟာၾကားပါေသာ္လည္း နားလည္မည္မဟတၱ လက္ခံမည္မဟတၱဟု ညည္းတြား
ေတာ္မူသည့္ ကိေစၧနေမအဓိဂတံ အစရွိေသာ ဂါထာကိုျမြက္ ဆိုေတာ္မူပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေျပာခဲ့သည့္ေတာေလးဆယ္နည္းျဖင့္ အျမဲမရွိတဲ့ အနိမိတၱ အနိစၥ
လကၡဏာ နဂိုဆိတ္သုန္းေနတဲ့ သုညတ အနတၱလကၡဏာ၊ မေတာင့္တအပ္တဲ့
အပၸဏီဟိတ ဒုကၡလကၡဏာတို႔ကို၊ ၀ိပႆနာဉာဏ္ျဖင့္ ျမင္ေအာင္႐ႈပါက ေလာကီအာ႐ံု
ကာမဂုဏ္ေတြကို မ်က္ကြယ္ျပဳ၍၊ ဤသဠာယတနသံယတၱေတာ္တြင္ ေဟာေတာ္မူေသာ
မဂ္ေလးပါးျဖင့္ ျဖစ္ျခင္းကင္းေသာ အဇာတနိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္မည္ျဖစ္ပါ
ေၾကာင္း၊ အရပ္စကားျဖင့္ေျပာရလွ်င္၊ မိမိစိတ္ႏွင့္ ေလာကီအာ႐ံုတို႔ မေတြ႕မထိေအာင္
ေနတတ္ဖို႔လိုပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ ေနတတ္ဖို႔ရန္ သုညတႏွင့္ အနိမိတၱစသည္တို႔ကို၊
ေလာကီသုတမယဉာဏ္ဟုေခၚသည့္အႏုေဗာဓအဘိဉာဏ္ျဖင့္လည္းေကာင္း
ေလာကတၱၱရာမဂ္ဉာဏ္ဆိုသည့္ ပဋိေ၀ဓဉာဏ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ သိျမင္အပ္ပါသည္။
တစ္နည္းဆိုရေသာ္၊ ဘုရားရဟႏၲာ စသည့္ သူေတာ္ေကာင္းၾကီးမ်ားသည္ ေလာကဓံ
ရွစ္ပါး၏ အတိုက္အခိုက္ခံႏိုင္သည့္ အသိဉာဏ္ရွိၾကပါသည္။ ဥပမာ၊ ဇာတ္ပြဲထဲတြင္
ရွင္ဘုရင္လုပ္၍ ထြက္ရေသာသူသည္၊ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္ရ၍ ၀မ္းမသာသလို ရန္သူ၏
လက္တြင္းသို႔ အေၾကာင္းမလွသျဖင့္ သံု႔ပန္းအျဖစ္ က်ေရာက္သြားရေသာ္လည္း ၀မ္းနည္း
မည္မဟတၱပါ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဇာတ္ေဆာင္႐ံုသာျဖစ္ျပီး၊ တကယ္မဟတၱမွန္းသိ
ထားလို႔ပါပဲ၊ ရဟႏၲာစသည္တို႔ဟာလည္း၊ အဲဒီဇာတ္ေဆာင္လိုပါပဲ၊ ေလာကၾကီးတစ္ခုလံုး
ကို ဇာတ္ခံုၾကီးအေနျဖင့္ ျမင္ထားသည့္အတြက္ စိတ္တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားျခင္းမရွိပါ၊
ဤသို႔ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားျခင္းမရွိသည္မွာ တကယ္မဟတၱသည္ကို၊ တကယ္မဟတၱမွန္း
သိျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ဤသို႔ အမွန္ကို အမွန္အတုိင္းသိျခင္းကို ပညာဟုေခၚပါ
သည္။ ယထာဘူတ တကယ္အမွန္အတုိင္းသိျခင္းကို ပညာဟုေခၚပါသည္။ (၀ါ)
အသိဉာဏ္ဟုေခၚပါသည္။ ဤအသိဉာဏ္ကို ျမတ္စြာဘုရားက ေလာကီအသိဉာဏ္
ေလာကတၱၱရာအသိဉာဏ္ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ ေအာက္တန္း၊ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္း
ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ အမ်ိဳးအစားခြဲျပကာ ျပ႒ာန္းထားပါသည္။။ သည္ေနရာတြင္ ေလာကီ
အသိဉာဏ္အမ်ိဳးအစားမ်ားကို မေ၀ဖန္လိုေသာ္လည္း ေလာကတၱၱရာအသိဉာဏ္မ်ားကို
ေအာက္တြင္ အက်ဥ္းအားျဖင့္ တင္ျပလိုပါသည္။
ေသာတာပတၱိမဂ္ပယ္ေသာတရားမ်ား
(၁) ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္သည္၊ သံေယာဇဥ္ဆယ္ပါးအနက္ သကၠာယဒိ႒ိ၊
သီလဗၺတပရာမာသ၊ ၀ီစိကိစၥာတို႔ကို အႂကြင္းမဲ့ပယ္သတ္ပါသည္။
(၂) ကိေလသာဆယ္ပါးအနက္ ဒိ႒ိႏွင့္၀ီစိကိစၥာတို႔ကို အႂကြင္းမဲ့ပယ္ပါသည္။
(၃) မိစၧာတစ္ဆယ့္ငါးပါးအနက္ မိစၧာဒိ႒ိ၊ ပါဏာတိပါတ၊ အဒိႏ္ၷာဒါန၊
ကာေမသုမိစၧာစာရ၊ မုသာ၀ါဒ၊ မိစၧာအာဇီ၀ တို႔ကို အႂကြင္းမဲ့ပယ္ပါသည္။
(၄) ေလာကဓံရွစ္ပါးအနက္ တစ္ပါးမွမပယ္္ေသးပါ။
(၅) မစၧရိယငါးပါးအနက္ အာ၀ါသ၊ ကုသ၊ လာဘ၊ ဓမၼ၊ ၀ဏ္ၰတို႔ကို
အႂကြင္းမဲ့ပယ္ပါသည္။
(၆) ၀ိပလ္ႅာသ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးအနက္ အနိစၥကိုနိစၥ၊ အနတၱကို အတၱဟူေသာ
သညာ၀ိပလ္ႅာသ၊ စိတၱ၀ိပလ္ႅာသ၊ ဒိ႒ိ၀ိပလ္ႅာသေျခာက္ပါး၊
ဒုကၡကိုသုခ၊ အသုဘကို သုဘဟူေသာ ဒိ႒ိ၀ိပလ္ႅာႏွစ္ပါးေပါင္း
ရွစ္ပါးကို အႂကြင္းမဲ့ပယ္ပါသည္။
(၇) ဂႏ္ၳေလးပါးအနက္ သီလဗၺတပရာမာသ၊ ဣဒံသစၥာဘိနိေ၀သတို႔ကို
အႂကြင္းမဲ့ ပယ္ပါသည္။
(၈) အဂတိေလးပါးအနက္ဆႏၵ၊ေဒါသ၊ေမာဟ၊ဘယတို႔ကိုအႂကြင္းမဲ့ပယ္ပါသည္။
(၉) အာသ၀၊ ၾသဃ၊ ေယာဂေလးပါးအနက္ ဒိ႒ာသ၀၊ ဒိေ႒ာဃ၊
ဒိ႒ိေယာဂတို႔ကို အႂကြင္းမဲ့ပယ္ပါသည္။
(၁၀) နီ၀ရဏေျခာက္ပါးအနက္ ၀ီစိကိစၧာ၊ ၾသဠာရိကကုကၠစၥ တို႔ကို
အႂကြင္းမဲ့ပယ္ပါသည္။
(၁၁) ပရာမာသတစ္ပါးျဖစ္ေသာ ဒိ႒ိပရာမာသကို အႂကြင္းမဲ့ပယ္ပါသည္။
(၁၂) ဥပါဒါန္ေလးပါးအနက္သီလဗၺတုပါဒါန္၊ဒိ႒ဳပါဒါန္၊အတၱ၀ါဒုပါဒါန္တို႔ကို အႂကြင္းမဲ့ပယ္ပါသည္။
(၁၃) အႏုသယ ၇ ပါးတို႔အနက္ ဒိ႒ာႏုသယ၊ ၀ီစိကိစၧာႏုသယတို႔ကို
အႂကြင္းမဲ့ပယ္ပါသည္။
(၁၄) အကုသလကမၼပထ ဆယ္ပါးအနက္ ပါဏာတိပါတ၊ အဒိႏ္ၷာဒါန၊
ကာေမသုမိစၧာစာရ၊ မုသာ၀ါဒ၊ မိစၧာဒိ႒ိတို႔ကို အႂကြင္းမဲ့ပယ္ပါသည္။
(၁၅) အကုသိုလ္စိတၱဳပၸါဒ္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးအနက္ ဒိ႒ိဂတသမၸယတၱစိတ္
ေလးပါး၊ ၀ီစိကိစၧာတစ္ပါးကို အႂကြင္းမဲ့ပယ္ပါသည္္။
သကဒါဂါမိမဂ္ပယ္ေသာတရားမ်ား
နံပါတ္(၂) ျဖစ္ေသာ သကဒါဂါမိမဂ္သည္ အထက္ပါ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္က
အႂကြင္းမဲ့ပယ္ေသာ အကုသိုလ္တရားမ်ားကို အႂကြင္းမဲ့ပယ္သည့္အျပင္ ေအာက္ပါတို႔
အနက္ ၾသဠာရိက႐ုန္းရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ အကုသိုလ္တရားတို႔ကို ပယ္ပါသည္။
(က) ကာမရာဂသံေယာဇဥ္ႏွင့္ ပဋိဃသံေယာဇဥ္။
(ခ) ေဒါသကိေလသာ။
(ဂ) မိစၧာသကၤပၸ၊ ပိသုဏ၀ါစာ၊ ဖ႐ုသ၀ါစာ။
(ဃ) အလာဘ၊ အယသ၊ ဒုကၡ၊ နိႏံ္ၵဟူေသာ ေလာကဓံတရားမ်ား။
(င) အသုဘကို သုဘဟူေသာ သညာ၀ိပလ္ႅာသ၊ စိတၱ၀ိပလ္ႅာသႏွစ္ပါး။
(စ) ဗ်ာပါဒ၊ ကာယဂႏၲ။
(ဆ) ကာမဘ၀၊ ကာေမာဃ၊ ကာမေယာဂ။
(ဇ) ကာမဆႏၵ၊ ဗ်ာပါဒႏွင့္ႂကြင္းေသာ အန၀ေသသကုကၠဳစၥ။
(စ်) ကာမရာဂႏုသယ၊ ပဋိဃာႏုသယ၊
(ည) ေဒါသမူလ။
(ဋ) ပိသုဏ၀ါစါ၊ ဖ႐ုသ၀ါစာ၊ ဗ်ာပါဒ၊ အကုသလကမၼပထ။
(ဌ) ေဒါသမူေဒြး အကုသိုလ္စိတၱဳပၸါဒါ။
(မွတ္ခ်က္) ဤတရားတို႔အနက္ အပါယဂမနိယ ျဖစ္ေသာ တရားတို႔ကို ေသာတာ
ပတၱိမဂ္ဉာဏ္က တႏုကရအားျဖင့္ ပယ္ပါသည္။
အနာဂါမိမဂ္ပယ္ေသာတရားမ်ား
နံပါတ္(၃) ျဖစ္တဲ့ အနာဂါမိမဂ္က အထက္ပါ ေသာတာပတၱိမဂ္ႏွင့္သကဒါဂါမိမဂ္
ဉာဏ္တို႔ အႂကြင္းမဲ့လည္းေကာင္း၊ တႏုကရအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ပယ္ေသာတရား
အားလံုးတို႔ကို အႂကြင္းမဲ့ပယ္ပါသည္။
အရဟတၱမဂ္ပယ္ေသာတရားမ်ား
နံပါတ္(၄)ျဖစ္တဲ့ အရဟတၱမဂ္ဉာဏ္သည္၊ အထက္ပါေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္၊
သကဒါမိမဂ္ဉာဏ္၊ အနာဂါမိမဂ္ဉာဏ္တို႔ အသီးသီးပယ္ေသာတရားမ်ားကို အႂကြင္းမဲ့
ပယ္သည့္အျပင္ ေအာက္ပါတို႔ကိုလည္း အႂကြင္းမဲ့ပယ္ပါသည္။
(က) ႐ူပရာဂသံေယာဇဥ္၊ အ႐ူပရာဂ၊ မာန၊ ဥဒိ္ၵစၥ၊ အ၀ိဇၨာသံေယာဇဥ္။
(ခ) ေလာဘ၊ ေမာဟ၊ မာန၊ ထိန၊ ဥဒၶစၥ၊ အဟိရိက၊ အေနာတၱပၸ ကိေလသာမ်ား။
(ဂ) သမၹပၸလာပ၊ မိစၧာ၀ါယမ၊ မိစၧာသတိ၊ မိစၧာသမာဓိ၊ မိစၧာ၀ိမတၱၱိ၊
မိစၧာဉာဏ စေသာမိစၧတၱတရားမ်ား။
(ဃ) လာဘ၊ ယသ၊ သုခ၊ ပသံသ စေသာေလာကဓံတရားမ်ား။
(င) ဒုကၡကို သုခဟူေသာ သညာ၀ိပလ္ႅာသ၊ စိတၱ၀ိပလ္ႅာသ ႏွစ္ပါး။
(စ) အဘိဇၩာကာယဂႏၲ။
(ဆ) ဘ၀ါသ၀၊ ဘေ၀ါဃ၊ ဘ၀ေယာဂ၊ အ၀ိဇၨာသ၀၊ အ၀ိေဇၨာဃ၊
အ၀ိဇၨာေယာဂ။
(ဇ) ထိနမိဒၶ၊ ဥဒၶစၥ၊ အ၀ိဇၨာစေသာ နီ၀ရဏတရားမ်ား။
(စ်) ကမုပါဒါန္။
(ည) မာနာႏုသယ၊ ဘ၀ရာဂႏုသယ၊ အ၀ိဇၨာႏုသယ။
(ဋ) ေလာဘ၊ ေမာဟ၊ မူလတရားမ်ား။
(ဌ) သမၹပၸလာပ၊ အဘိဇၩာစေသာ အကုသလကမၼပထတရားမ်ား။
(ဍ) ဒိ႒ိဂတ၀ိပၸယတၱေလးပါး၊ ဥဒၶစၥစေသာ အကုသိုလ္စိတၱဳပၸါဒ္မ်ား။
ျဖစ္ပါသည္။
ဤသည္တို႔မွာ ေထရ၀ါဒဗုဒၶအဘိဓမၼာအရ အရိယာမဂ္ေလးပါးအသီးသီးကို
ထိုက္သည့္အားေလ်ာ္စြာ ပယ္အပ္ေသာ အကုသိုလ္တရား၊ ကိေလသာတို႔ကို သိသာ႐ံုမွ်
အက်ဥ္းအားျဖင့္ ျပျခင္းေပတည္း။ သူေတာ္ေကာင္းတို႔သည္ ဤကိေလသာ အကုသိုလ္
တရားေတြကို တစ္ခုမက်န္ ေကာင္းစြာ နားလည္သေဘာေပါက္ဖို႔ လိုပါသည္။
မဂ္ဉာဏ္၊ ဖိုလ္ဉာဏ္ျဖင့္ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳဖူးေသာ ပုဂိ္ၢဳလ္သည္
သက္ဆိုင္ရာမဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ကို ျပန္၍ဆင္ျခင္၏၊ သုတရွိသူျဖစ္လွ်င္ကား၊ ကင္းျပီးပယ္ျပီး
ေသာ ကိေလသာ၊ မကင္းမပယ္ရေသးေသာ ကိေလသာတို႔ကိုလည္း စဥ္းစားဆင္ျခင္မိ
တတ္ေသး၏။ ဤဆင္ျခင္မႈ၌ ပါ၀င္ေသာအသိဉာဏ္သည္ ပစၥေ၀ကၡဏာဉာဏ္မည္၏၊
ဤကိစၥႏွင့္ပတ္သတ္၍ အဘိဓမၼတၳသဂၤဟက်မ္းက ဆိုထားသည္မွာ-
မဂၢံဖလဥၥနိဗၺာနံ၊ ပေစၥေ၀ကၡတိ၊ ပ႑ိေတာ၊
ဟီေနကိေလေသ ေသေလစ၊ ပေစၥေ၀ကၡတိ ၀ါန၀ါ။
ပ႑ိေတာ၊ အသိဉာဏ္ပညာႏွင့္ ျပည့္စံုေသာသူသည္၊ မဂၢဥၥ၊ အရိယာမဂ္တရားကို
လည္းေကာင္း၊ ဖလဥၥ၊ မဂ္၏အျခားမဲ့၌ ဆက္၍ျဖစ္ေသာ ဖိုလ္ကိုလည္းေကာင္း၊ နိဗၺာနဥၥ၊
သခၤါရအားလံုး ခ်ဳပ္ျငိမ္းဆိတ္သုဥ္းေသာ နိဗၺာန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ပစၥေ၀ကၡတိျပန္၍
ဆင္ျခင္၏၊ ဟီေန၊ ပဟီေန၊ ပယ္အပ္ကုန္ျပီး၊ ကင္းကုန္ျပီးေသာ၊ ကိေလေသစ၊
ဤကိေလသာတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ေသေလစ၊ ႂကြင္းက်န္ေသးေသာ ကိေလသာတို႔ကို
လည္းေကာင္း၊ ပစၥေ၀ကၡတိ၀ါ၊ ဆင္ျခင္မိသည္လည္းရွိ၏၊ နပစၥေ၀ကၡတိ၀ါ၊ မဆင္ျခင္မိ
သည္လည္းရွိ၏၊ မဂ္ကိုဆင္ျခင္မႈ၊ ဖိုလ္ကိုဆင္ျခင္မႈ၊ နိဗၺာန္ကိုဆင္ျခင္မႈဟူေသာ
ဤပစၥေ၀ကၡဏာဉာဏ္သံုးမ်ိဳးသည္ ဧကန္ပင္ျဖစ္ေပၚျမဲတည္း။
ပယ္ျပီးေသာကိေလသာကို ဆင္ျခင္မႈ၊ မပယ္ရေသးေသာကိေလသာကို ဆင္ျခင္မႈဟူ
ေသာ ဤပစၥေ၀ကၡဏာႏွစ္မ်ိဳးသည္ကား ျဖစ္ေပၚသည္လည္းရွိ၏၊ မျဖစ္ေပၚသည္လည္း
ရွိ၏၊ ဧကန္ျဖစ္ျမဲကား မဟတၱ။ အေနကန္သာတည္း။ အထက္နားတြင္ တင္ျပခဲ့သည့္
အတိုင္း မည္သည့္မဂ္က မည္သည့္ကိေလသာတို႔ကို ပယ္သတ္သည္ဟု မွတ္သားထား
ေသာသူမွာသာ ျဖစ္တတ္သည္၊ မမွတ္သားဘူးေသးေသာသူမွာကား မျဖစ္တတ္ဘဲလည္း
ရွိတတ္သည္ဟူ၍လည္း ဆိုလိုပါသည္။
ဤေနရာ၌ ပယ္သည္၊ ကိေလသာကို ပယ္သည္ဆိုသည့္ ျမန္မာေ၀ါဟာရမ်ားကို
တခ်ိဳ႕က မႏွစ္သက္ၾကပါ၊ ကိေလသာအာ႐ံုကို မလိုလားမလိုက္စားလွ်င္ျပီးပါသည္။
အမွန္ပယ္ရမွာကေတာ့ မိမိ၏အစြဲကိေလသာပင္ျဖစ္ပါသည္။
အေတာ္ကေလးရွည္သြားသည့္ ဤက်မ္းဦးမွတ္ဖြယ္ကို နိဂံုးခ်ဳပ္ရင္း ေမတၱာရပ္ခံ
ခ်င္တာကေတာ့၊ ဗုဒၶက်မ္းဂန္ဆိုင္ရာ အေျခခံမရွိသူမ်ား အေျခခံနည္းသူမ်ားအတြက္
ဤ အလြန္ခက္ခဲနက္နဲသိမ္ေမြ႕သည့္ ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ားကို ေကာင္းေကာင္းသေဘာ
ေပါက္နားလည္ဖို႔ရန္ အေကာင္းဆံုးေသာနည္းလမ္းမွာ၊ ဗုဒၶအဘိဓမၼာဆိုင္ရာ ပါဠိ
ေ၀ါဟာရ အသံုးအႏႈန္းမ်ား၏ အနက္အဓိပၸါယ္ကို အထက္ကေျပာခဲ့သည့္အတိုင္း
တတ္ကၽြမ္းေသာ ဆရာမ်ားထံခ်ဥ္းကပ္ ေလ့လာရပါမည္။ ၎တို႔ကို အမ်ားအားျဖင့္
အဘိဓမၼတၳသဂၤဟေခၚ သၿဂႋဳဟ္ကိုးပိုင္း စာအုပ္တြင္ေတြ႕ႏိုင္ပါသည္။ အလြယ္တကူရွာေဖြ
ႏိုင္ရန္ အဆိုပါသျဂႋဳလ္ကိုးပိုင္း စာအုပ္တြင္ပါရွိေသာ ေ၀ါဟာရမ်ားကို အက်ဥ္းခ်ံဳးျပီး ေအာက္တြင္
ေဖၚျပထားပါသည္။ သူေတာ္ေကာင္းတို႔သည္၊ ဤအလြန္ျမင္ႏုိင္၊ သိႏိုင္ခဲလွေသာ
သုဒုဒၵသေက်းဇူးဂုဏ္၊ အလြန္နက္နဲခက္ခဲေသာ သုနိပုဏဂုဏ္ စသည္တို႔ႏွင့္ျပည့္စံုေသာ
ဤအဘိဓမၼတၳသဂၤဟကို အလြတ္အာဂံုက်က္မွတ္၍ ေန႔စဥ္ညစဥ္ဆိုသလို ရြတ္ဖတ္သရဇၩာယ္
ႏုိင္ၾကပါေစကုန္သတည္း။
+++++++++++++
အဘိဓမၼတၱသဂၤဟလိုရင္းအက်ဥ္းခ်ဳပ္
ပရမတၳသစၥာေလးပါး
စိတၱံ ေစတသိကံ႐ူပံ၊ နိဗၺာနႏၲိ စတုဗၺိမံ။
ပရမတၳံ၀ိစိေတၱတိ၊ ၀ိဘေဇႏၲံ ဇိနံနေမ။
စိတၱံ၊ အာရမၼဏ၀ိဇာနနလကၡဏာရွိေသာ စိတ္တစ္ခုယတၱကိုးဆယ္ဟု ဆိုအပ္
ေသာ ၀ိညာဏကႏၶၶာလည္းေကာင္း၊ ေစတသိကံ ေစေတာနိယတၱၱလကၡဏာရွိေသာ
ေ၀ဒနကႏၶၶာ၊ သညကႏၶၶာ၊ သခၤါရကႏၶၶာဟုဆိုအပ္ေသာ ေစတသိက္ငါးဆယ့္ႏွစ္ပါးလည္း
ေကာင္း၊ ႐ူပံ႐ူပၸနလကၡဏာရွိေသာဘူတ႐ုပ္၊ ဥပါဒါ႐ုပ္အားျဖင့္ျပားေသာ ႐ုပ္ ႏွစ္ဆယ့္
ရွစ္ပါးလည္းေကာင္း၊ နိဗၺာနံသႏၲိလကၡဏာရွိေသာ နိဗၺာန္လည္းေကာင္း၊ ဣတိဤသို႔၊
စတုဗၺိဓံ ေလးပါးအျပားရွိေသာ၊ ပရမတၳံ၊ မေဖါက္မျပန္ ျမတ္ေသာသေဘာရွိေသာ
ပရမတၳတရားကို ၀ိစိေတၱဟိ၊ ထူးျခားဆန္းၾကယ္ အသြယ္သြယ္ေသာနည္းတို႔ျဖင့္၊
၀ိဘေဇႏၲံခြဲျခမ္း ေ၀ဖန္ေတာ္မူတတ္ေသာ၊ ဇိနံငါးမာန္ ေအာင္ျမင္ဘုရားရွင္ကို အဟံ
႐ုပ္၊ ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိညာဏဟု ငါးခုခႏၶာ စြဲ၍သာလွ်င္ အတၱသမတၱ
အကၽြႏ္ုပ္သည္၊ ၀ႏၵာမိ ပီတိလႊမ္းမိုး ျမတ္ႏိုးယံုၾကည္ ဆယ္လီဟတၳ ဦးတင္သ၍ ဂါရ၀
ျပဳကာ ရွိခိုးပါ၏ အရွင္ဘုရား။
စိတ္ပိုင္းပဏာမ
ေယာယာဒိေသာ၊ အၾကင္သို႔ေသာ သေဘာရွိေသာ၊ အရဟံ တစ္ေထာင့္ငါးရာ
ကိေလသာတို႔မွ ေ၀းကြာေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသခင္သည္၊ သဗၺသတၱာနံ၊ အလံုးစံုေသာ
သတၱ၀ါတို႔၏၊ အတၳာယ အက်ိဳးငွာ၊ သတၱပကရဏဥၥ၊ ဓမၼသဂၤဏီက်မ္း၊ ၀ိဘင္းက်မ္း၊
ဓာတုကထာက်မ္း၊ ပုဂၢလပညတ္က်မ္း၊ ကထာ၀တၱဳက်မ္း၊ ယမိုက္က်မ္း၊ ပ႒ာန္းက်မ္း
အားျဖင့္ အဘိဓမၼာခုနစ္ က်မ္းတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ စတုပရတၳဓမၼာနဥၥ၊ စိတ္၊ ေစတသိက္၊
တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ အကုသလစိတၱာနိစ၊ ေလာဘမူစိတ္ရွစ္ခု၊ ေဒါသမူ
စိတ္ႏွစ္ခု၊ ေမာဟမူ စိတ္ႏွစ္ခုတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ အ႒ာရသဆယ့္ရွစ္ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊
အေဟတုကစိတၱာနိစ၊ အကုသလ၀ိပါတ္စိတ္ခုနစ္ခု၊ အဟိတ္ကုသလ၀ါပါက္စိတ္ရွစ္ခု၊
အဟိတ္ၾကိယာစိတ္သံုးခုတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ စတု၀ိသတိ၊ ႏွစ္ဆယ့္ေလးပါးအျပားရွိ
ကုန္ေသာ၊ ကာမာ၀စရေသာဘနစိတၱာနိစ၊ မဟာကုသိုလ္စိတ္ရွစ္ခု၊ မဟာ၀ိပါက္စိတ္
ရွစ္ခု၊ မဟာၾကိယာစိတ္ရွစ္ခုတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ပႏ္ၷရသ တစ္ဆယ့္ငါးပါးအျပားရွိကုန္
ေသာ၊ ႐ူပါ၀စရစိတၱာနိစ ႐ူပကုသိုလ္စိတ္ငါးခု၊ ႐ူပ၀ိပါက္စိတ္ငါးခု၊ ႐ူပၾကိယာစိတ္ငါးခု
တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ဒြါဒသ ၁၂ ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ အ႐ူပါ၀စရစိတၱာနိစ
အ႐ူပကုသိုလ္စိတ္ ၄ ခု၊ အ႐ူပ ၀ိပါက္စိတ္ ၄ ခု၊ အ႐ူပ ၾကိယာစိတ္ေလးခုတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊
အ႒ရွစ္ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ ေလာကတၱၱရစိတၱာနိစ၊ မဂ္စိတ္ေလးခု၊ ဖိုလ္စိတ္
ေလးခုတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ (၀ါ) တစ္နည္းကား သမစတၱာလီသ အမွ်ေလးဆယ္အတိုင္း
အရွည္ရွိကုန္ေသာ၊ ေလာကတၱၱရစိတၱာနိစ၊ မဂ္စိတ္ႏွစ္ဆယ္၊ ဖိုလ္စိတ္ႏွစ္ဆယ္တို႔ကို
လည္းေကာင္း။
ဣတိ၊ ဤသို႔၊ စိတၱာနိ အက်ဥ္းအားျဖင့္ တစ္ခုယတၱကိုးဆယ္ အက်ယ္အားျဖင့္
တစ္ရာႏွစ္ဆယ့္တစ္ပါး အျပားရွိကုန္ေသာ စိတ္တို႔ကို၊ ၀ိဘဇိ္ၨထြာ ခဲြျခမ္းစိတ္ျဖာ၍၊
ပကာသိတာ၊ ထင္ရွားထတၱေဖၚေဟာေတာ္မူေလျပီ။
ေစတသိက္ပိုင္း
ေယာယာဒိေသာ၊ အၾကင္သို႔သေဘာရွိေတာ္မူေသာ၊ သမၼာသမၺဳေဒၶါ မေဖါက္မျပန္
ေဥယ်ဓံကို ႂကြင္းက်န္မရွိ သိျမင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသခင္သည္ စိေတၱဟိ၊
အက်ဥ္းအားျဖင့္ တစ္ခုယတၱကိုးဆယ္၊ အက်ယ္အားျဖင့္ တစ္ရာ႔ႏွစ္ဆယ့္တစ္ပါး
အျပားရွိကုန္ေသာ စိတ္တို႔ႏွင့္၊ အ၀ိနာဘာေ၀န၊ မေကြ႕မကြာ၊ နိယတာ၊ အျမဲသျဖင့္
သမၸယတၱၱာ၊ အညီအညြတ္ အျပားအားျဖင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ၊ ေစတသိကာစ၊ ဖႆ၊
ေ၀ဒနာ၊ သညာ၊ ေစတနာ၊ ဧကဂၢထာ၊ ဇိ၀ိတိေျႏၵ၊ မနသိကာရဟု ဆိုအပ္ကုန္ေသာ
သဗၺစိတၱာသာဓာရဏ ေစတသိက္ခုနစ္ခုတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ စိေတၱနစိတ္ႏွင့္ ပကာေရန
အျပားအားျဖင့္၊ ပကိဏ္ၰာ၊ ျပိဳးႁပြန္းကုန္သည္ျဖစ္၍၊ သမၸယတၱၱာ ယွဥ္ကုန္ေသာ၊
ေစတသိကာစ၊ ၀ိတက္၊ ၀ိစာရ၊ အဓိေမာကၡ၊ ၀ီရိယ၊ ပီတိ၊ ဆႏၵ ဟုဆိုကုန္ေသာ
ပကိဏ္းေစတသိက္ (၆) ခုတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ဒြါဒႆတစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါး အျပားရွိကုန္
ေသာ၊ အကုသလစိေတၱဟိ၊ အကုသိုလ္စိတ္တို႔ႏွင့္၊ ယထာေယာဂံ၊ ယွဥ္သင့္သည္
အားေလွ်ာ္စြာ၊ ယတၱၱာနိ၊ ယွဥ္ကုန္ေသာ၊ ေစတသိကာနိစ၊ ေမာဟ၊ အဟီရိက၊
အေနာတၱပၸ၊ ဥဒၶစၥ၊ ေလာဘ၊ ဒိ႒ိ၊ မာန၊ ေဒါသ၊ ဣႆာ၊ မစၧရိယ၊ ကုကၠဳစၥ၊ ထိန၊
မိဒၶ၊ ၀ိစိကိစၧာဟု ဆိုအပ္ေသာ အကုသိုလ္ေစတသိက္ တစ္ဆယ့္ေလးခုတို႔ကိုလည္းေကာင္း
ဧကုနသဌိေသာဘနစိေတၱဟိ၊ တစ္ခုယတၱ ၆၀ ကုန္ေသာ ေသာဘဏစိတ္တို႔ႏွင့္ ယထာေယာဂံ၊
ယွဥ္သင့္သည့္အားေလ်ာ္စြာ၊ သမၸယတၱၱာ၊ အညီအညြတ္အျပားအားျဖင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ၊
ေစတသိကာစ၊ သဒၶါ၊ သတိ၊ ဟီရိ၊ ၾသတၱပၸ၊ အေလာဘ၊ အေဒါသ၊ တၾတမဇၩတၱတာ၊
ကာယပႆဒၶိ၊ စိတၱပႆဒၶိ၊ ကာယလဟုတာ၊ စိတၱလဟုတာ၊ ကာယမုဒုတာ၊
စိတၱမုဒုတာ၊ ကာယကမၼညာတာ၊ စိတၱကမၼ ညတာ၊ ကာယပါဂုညတာ၊ စိတၱပါဂုညတာ၊
ကာယဇုကတာ၊ စိတၱဇုကတာ၊ သမၼာ၀ါစာ၊ သမၼာကမၼႏၲ၊ သမၼာအာဇီ၀၊ က႐ုဏာ၊
မုဒိတာ၊ ပညိေျႏၵ ဟု ဆိုအပ္ကုန္ေသာ ေသာဘနေစတသိက္ ႏွစ္ဆယ့္ငါးခုတို႔ကို
လည္းေကာင္း၊ ရာသီအစုစု၊ ကတြာျပဳ၍ အေဒသယိ ေဟာေတာ္မူေလျပီ။
ပကိဏ္းပုိင္း ပဏာမ
ေယာယာဒိေသာ၊ အၾကင္သို႔သေဘာရွိေတာ္မူေသာ၊ ၀ိဇၨာစရဏသမၸေႏ္ၷာ၊
၀ိဇၨာသံုးပါး၊ ၀ိဇၨာရွစ္ပါး စရဏတရားတစ္ဆယ့္ငါးပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာ
ဘုရားသခင္သည္၊ ပဥၥငါးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ ေ၀ဒနာစ၊ သုခေ၀ဒနာ၊ ဒုကၡေ၀ဒနာ၊
ေသာမနႆေ၀ဒနာ၊ ေဒါမနႆေ၀ဒနာ၊ ဥေပကၡာေ၀ဒနာတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ဆယ့္
ေျခာက္ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ ေဟတူစ၊ ေလာဘဟိတ္၊ ေဒါသဟိတ္၊ ေမာဟဟိတ္၊
အေလာဘဟိတ္၊ အေဒါသဟိတ္၊ အေမာဟဟိတ္တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ စုဒၵသ တစ္ဆယ့္
ေလးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ ကိစၥာနိစ၊ ပဋိသေႏၶကိစၥ၊ ဘ၀င္ကိစၥ၊ အာ၀ဇၨန္းကိစၥ၊
ဒႆနကိစၥ၊ သ၀နကိစၥ၊ ဃါယနကိစၥ၊ သာယနကိစၥ၊ ဖုသနကိစၥ၊ သမၸဋိစၧိဳန္းကိစၥ၊
သႏၲီရဏကိစၥ၊ ၀ုေ႒ာကိစၥ၊ ေဇာကိစၥ၊ တဒါ႐ံုကိစၥ၊ စုတိကိစၥတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊
ဒသ ဆယ္ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ ဌာနာနိစ ပဋိသေႏၶဌာန ဘ၀င္ဌာန၊ အာ၀ဇၨန္းဌာန၊
ပဥၥ၀ိဉာဏ္႒ာန၊ သမၸဋိစၧဳိန္းဌာန၊ သႏၲိရဏဌာန၊ ၀ုေဌာဏဌာန၊ ေဇာဌာန၊ တဒါ႐ံုဌာန၊
စုတိစိတ္ဌာနတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ဆေျခာက္ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ ဒြါရာနိစ၊ စကၡဳဒြါရ၊
ေသာတဒြါရ၊ ဃာနဒြါရ၊ ဇီ၀ွာဒြါရ၊ ကာယဒြါရ၊ မေနာဒြါရတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ဆ ေျခာက္
ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ အာလမၸဏာနိစ ႐ူပါ႐ံု၊ သဒၵါ႐ံု၊ ဂႏၶာ႐ံု၊ ရသာ႐ံု၊ ေဖာ႒ဗၺာ႐ံု၊
ဓမၼာ႐ံုတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ဆ ေျခာက္ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ ၀တၳဴနိစ စကၡဳ၀တၳဳ၊
ေသာတ၀တၳဳ၊ ဃာန၀တၳဳ၊ ဇီ၀ွာ၀တၳဳ၊ ကာယ၀တၳဳ၊ ဟဒယ၀တၳဳတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊
ဆယ့္ေျခာက္ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ ၀ိညာဏာနိစ၊ စကၡဳ၀ိညဥ္၊ ေသာတ၀ိဉာဥ္၊ ဃာန၀ိဉာဥ္၊
ဇီ၀ွာ၀ိဉာဥ္၊ ကာယ၀ိဉာဥ္၊ မေနာ၀ိဉာဥ္တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ရာသီရာသီ အစုအစု၊ ကတြာျပဳ၍
အေဒသယိ ေဟာေတာ္မူေလျပီ။
၀ီထိပိုင္း
ေယာယာဒီေသာ၊ အၾကင္သို႔သေဘာရွိေတာ္မူေသာ၊ သုဂေတာ နိဗၺာန္သို႔ ေကာင္းစြာႂကြေတာ္မူတတ္ေသာ (၀ါ) ေကာင္းေသာစကားကို ဆိုေတာ္မူတတ္ေသာ ဘုရား
သခင္သည္၊ ဆယ့္ေျခာက္ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ ၀ီထိေယာစ၊ မဟႏၲာ႐ံု၀ီထိ၊ အတိမဟႏၲာ
႐ံု၀ီထိ၊ ပရိတၱာ႐ံု၀ီထိ၊ အတိပရိတၱာ႐ံု၀ီထိ၊ ၀ိဘူတာ႐ံု၀ီထိ၊ အ၀ိဘူတာ႐ံု၀ီထိ တို႔ကိုလည္း
ေကာင္း၊ ဒြါရ၀ေသန၊ ဒြါရ၏အစြမ္းအားျဖင့္၊ စကၡဳဒြါရ၀ီထိစ(အတိကဘ၀င္၊ ဘ၀ဂၤစလန၊
ဘ၀ဂၤုပေစၧဒ၊ ပဥၥဒြါရာ၀ဇၨန္း၊ စကၡဳ၀ိဉာဏ္၊ သမဋိစၧိန္း၊ သႏၲိရဏ၊ ၀ုေဌာ၊
ေဇာ၊ တဒါ႐ံု၊ ဘ၀င္ဟုဆိုအပ္ကုန္ေသာ) စကၡဳဒြါရ၀ီထိကိုလည္းေကာင္း၊ ေသာတာဒြါရ၀ီထိစ(ေသာတ၀ိဉာဥ္၊သမၸဋိစၧိဳန္း၊ သႏၲိရဏ၊ ၀ုေ႒ာ၊ ေဇာ၊ တဒါ႐ံု
ဘ၀င္ဟုဆိုအပ္ကုန္ေသာ) ေသာတဒြါရ၀ီထိစိတ္တို႔ကို လည္းေကာင္း။ ဃါနဒြါရ၀ီထိစ
(အတီတဘ၀င္၊ ဘ၀ဂၤစလန၊ ဘ၀ဂၤုပေစၧဒ၊ပဥၥဒြါရာ၀ဇၨန္းဃါန၀ိ ဉာဏ္၊ သမၸဋိစၧိဳန္း၊
သႏၲိရဏ၊ ၀ုေ႒ာ၊ ေဇာ၊ တဒါ႐ံု၊ ဘ၀င္ဟုဆိုအပ္ကုန္ေသာ) ဃါနဒြါရ၀ီထိစိတ္တို႔ကို
လည္းေကာင္း၊ ဇီ၀ွါဒြါရ၀ီထိစ (အတီတဘ၀င္၊ဘ၀ဂၤစလန၊ ဘ၀ဂၤုပေစၧဒ ပဥၥဒြါရ၀ဇၨန္း
ဇီ၀ွါ၀ိဉာဏ္၊ သမၸဋိစၧိဳန္း၊ သႏၲိရဏ၊ ၀ုေ႒ာ၊ေဇာ၊ တဒါ႐ံုဘ၀င္ဟုဆိုအပ္ေသာ) ဇီ၀ွါဒြါရ၀ီထိကိုလည္းေကာင္း၊ကာယဒြါရ၀ီထိစ(အတီတဘ၀င္၊ ဘ၀ဂၤစလန၊ ဘ၀ဂၤုပေစၧဒ၊
ပဥၥဒြါရာ၀ဇၨန္း၊ ကာယ၀ိဉာဥ္၊ သမၸဋိစၧိဳန္းသႏၲိရဏ၊ ၀ုေ႒ာ၊ ေဇာ၊ တဒါ႐ံု၊
ဘ၀င္ဟုဆိုအပ္ကုန္ေသာ) ကာယဒြါရ၀ီထိကိုလည္းေကာင္း၊ မေနာဒြါရ၀ီထိစ (အတီတဘ၀င္၊
ဘ၀ဂၤစလန၊ ဘ၀ဂၤုပေစၧဒ၊ မေနာဒြါရာ၀ဇၨန္း၊ ေဇာ၊ တဒါ႐ံု၊ ဘ၀င္ဟုဆိုအပ္ကုန္ေသာ)
မေနာဒြါရ၀ီထိကိုလည္းေကာင္းေဟာေတာ္မူေလျပီ။
ဘံုပိုင္းပဏာမ
ေယာ ယာဒိေသာ၊ အၾကင္သို႔သေဘာရွိေတာ္မူေသာ၊ ေလာက၀ိဒူ၊ သတၱေလာက
သခၤါရေလာက၊ ၾသကာသေလာက တည္းဟူေသာ ေလာကသံုးပါးတို႔ကို သမႏၲစကၡဳ
သဗၺညဳျဖင့္ တစ္ခုမက်န္ အမွန္အတိုင္းပိုင္းျခားသိျမင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသခင္သည္၊
စတုဗၺဓာ၊ ေလးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ အပါယဘူမိစ၊ ငရဲဘံု၊ တိရစၧာန္ဘံု၊ ျပိတၱာဘံု၊
အသူရကာယ္ဘံုတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ သတၱ၀ိဓာ၊ ခုနစ္ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ ကာမသုဂတိ
ဘူမိေယာစ၊ လူ႔ဘံု၊ စာတုမဟာရာဇ္ဘံု၊ တာ၀တႎသာဘံု၊ ယာမာဘံု၊ တုသိတာဘံု၊
နိမၼာနရတိဘံု၊ ပရနိမၼိ တ၀သ၀ ဘံုတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ တိ၀ိဓာ၊ သံုးပါးအျပားရွိ
ကုန္ေသာ၊ ပဌမဇၩာနဘူမိေယာစ ျဗဟၼပါရိသဇၨာဘံု၊ ျဗဟၼပုေရာဟိတာဘံု၊ မဟာျဗဟၼာဘံု
တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ တိ၀ိဓာ၊ သံုးပါး အျပားရွိကုန္ေသာ၊ ဒုတိယဇၩာနဘူမိေယာစ၊ပရိတၱာဘာဘံု၊
အပၸမာဏာဘာဘံု၊ အာဘႆရာဘံုတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ တတိယဇၩာနဘူမိေယာစ၊ ပရိတၱာသုဘာဘံု၊ အပၸမာဏာသုဘာဘံု၊ သုဘကိဏွာဘံုတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ သတၱ၀ိဓာ၊ ခုနစ္ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ စတုတၳဇၩာနဘူမိေယာစ၊ ေ၀ဟပ္ၹိဳလ္ဘံု၊ အသညသတ္ဘံု၊ အ၀ိဟာဘံု၊ အတပၸါဘံု၊
သုဒႆာဘံု၊ သုဒႆီဘံု၊ အကနိ႒ာဘံုတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ စတၱာရီ၊ ေလးပါးကုန္ေသာ
ပဥၥမဇၩာနအ႐ူပါ၀စရဘူမိေယာစ၊ အာကာသာ နဥၥာယတနဘံု၊ ၀ိညာနဥၥာယတနဘံု၊
အာကိဥၥညာယတနဘံု၊ ေန၀သညာနာသညာယတန ဘံုတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ စတၱာရီ၊
ေလးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ ကမၼာနိစ၊ ဇနကကံ၊ ဥပထမၻကကံ၊ ဥပပီဠကကံ၊ ဥပဃာတကကံ တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ စတၱာရိ ေလးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ ကမၼာနိစ၊ ဂ႐ုကကံ သာသႏ္ၷကံ၊ အာစိဏ္ၰကံ၊ ကဋတၱာကံတို႕ကိုလည္းေကာင္း၊ စတၱာရိစ၊ ေလးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ ကမၼာနိစ၊
ဒိ႒ိဓမၼေ၀ဒနိယကံ၊ဥပပဇၨေ၀ဒနိယကံ၊ အပရာပရိယ ေ၀ဒနိယကံ၊ အေဟာသိကံတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊
စတၱာရိ၊ ေလးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ ကမၼာနိစ၊ အကုသိုလ္ကံ၊ ကာမာ၀စရကုသိုလ္ကံ၊
႐ူပါ၀စရ ကုသိုလ္ကံ၊ အ႐ူပါ၀စရ ကုသိုလ္ကံတို႕ကိုလည္းေကာင္း၊ စတုဗၺိဓာ၊ ေလးပါး
အျပားရွိကုန္ေသာ၊ ပဋိသႏၲိေယာစ၊ အပါယပဋိသေႏၶ၊ ကာမသုဂတိပဋိသေႏၶ၊ ႐ူပါ၀စရ
ပဋိသေႏၶ၊ အ႐ူပါ၀စရပဋိသေႏၶ တို႕ကိုလည္းေကာင္း၊ စတုဓာေလးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊
ေမရဏုပၸတၱိေယာစ၊ အာယုကၡယေသျခင္း၊ ကမၼကၡယ ေသျခင္း၊ ဥဘယယ္ၡက ေသျခင္း၊
ဥပေစၧဒက ေသျခင္းတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ အေဒသယိ ေဟာၾကားေတာ္မူေလျပီ။
႐ုပ္ပိုင္းပဏာမ
ေယာ ယာဒိေသာ၊ အၾကင္သုိ႔သေဘာရွိေတာ္မူေသာ၊ အႏတၱၱေရာပုရိသ
ဓမၼသာရထိ၊ အတုမရွိသည္ျဖစ္၍ မုနိတကာတို႔၏ အထြဋ္မကိုဋ္ မုနိႏၵ၊ ရာဇိႏၵေဒ၀ိႏၵ၊ သကၠိႏၵ၊
ျဗဟိ္ၼႏၶ၊ ေသ႒၊ ေဇာ႒၊ အတုလႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသခင္သည္။
အပရိမာဏ၊ ဂုဏ္ေပါင္းခသျဖင့္ မယဥ္ေက်းေသာ လူ၊ နတ္၊ ျဗဟၼာ၊ သတၱ၀ါတို႔ကို၊ ယဥ္ေက်းေအာင္ဆံုးမေတာ္မူတတ္ေသာ၊ ဂုဏ္ႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသခင္သည္။ အ႒၀ီသတိ၊ ႏွစ္ဆယ့္ရွစ္ပါးကုန္ေသာ။ ပထ၀ီ၊ ေတေဇာ၊ အာေပါ၊ ၀ါေယာ ၊ ဘူတ႐ုပ္ေလးပါး၊
စကၡဳပသာဒ၊ ေသာတပသာဒ၊ ဃာနပသာဒ၊ ဇီ၀ွာပသာဒ၊ ကာယပသာဒဟုဆိုအပ္ေသာ ပသာဒ႐ုပ္ငါးပါး၊ ႐ူပါ႐ံု၊ သဒၵါ႐ံု၊ ဂႏၶာ႐ံု၊ ရသာ႐ံု၊ ဘူတတၱယသခၤါတေဖာ႒ဗၺာ႐ံု၊ ဟုဆိုအပ္ေသာ ေဂါစရ႐ုပ္ခုနစ္ပါး၊
ဣတၳိဘာ၀႐ုပ္ ပုမၻာ၀႐ုပ္ဟု ဆိုအပ္ေသာ ဘ၀႐ုပ္ႏွစ္ပါး၊ ဟဒယ၀တၳဳ႐ုပ္ တစ္ပါး၊
ဇိ၀ိတိေျႏၵ္ၵ႐ုပ္ တစ္ပါး၊ အာဟာရ႐ုပ္ တစ္ပါး၊ ဤသို႔လွ်င္ တစ္ဆယ့္ရွစ္ပါးကုန္ေသာ နိပ္ၹႏ္ၷ႐ုပ္
တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ပရိေစၧဒ႐ုပ္တစ္ပါး၊ ကာယ၀ိညတ္၊ ၀စီ၀ိညတ္ ဟုဆိုအပ္ေသာ
၀ိညတ္႐ုပ္ႏွစ္ပါး၊ ႐ူပႆလဟုတာ၊ ႐ူပႆမုဒုတာ၊႐ူပႆကမၼညတာ၊ ၀ိညတ္ေဒြး၊
ဟုဆိုအပ္ေသာ ၀ိကာရ႐ုပ္ငါးပါး၊ ဥပစယ၊ သႏၲတိ၊ ဇရတာ၊ အနိစၥတာ အားျဖင့္
လကၡဏာ႐ုပ္ေလးပါး၊ ဤသို႔လွ်င္ ဆယ္ပါးကုန္ေသာ အနိပ္ၹႏ္ၷ႐ုပ္ တို႔ကိုလည္းေကာင္း။
န၀၊ ကိုးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ။ ကမၼဇကလာပါနိစ၊ စကၡဳဒသကကလာပ္၊
ေသာတဒသကကလာပ္၊ ဃာနဒသကကလာပ္၊ ဇိ၀ွာဒသကကလာပ္၊ ကာယဒသကကလာပ္၊ ဣတၳိဘာ၀ဒသကကလာပ္၊ ပုမၻာ၀ဒသကကလာပ္၊ ၀တၳဳဒသကကလာပ္၊ ဇီ၀ိတန၀ကကလာပ္
တို႔ကိုလည္းေကာင္း။
ဆယ့္ေျခာက္ပါး အျပားရွိကုန္ေသာ စိတၱဇကလာပါနိစ၊ သုဒၵ႒က ကလာပ္၊
ကာယ၀ိညတၱိန၀က ကလာပ္၊ ၀စီ၀ိညတၱိဒသက ကလာပ္၊ လဟုတာေဒကာဒသက ကလာပ္၊
ကာယ၀ိညတၱိလဟုတာဒိ ဒြါဒသက ကလာပ္၊ ၀စီ၀ိညတၱိလဟုတာဒိေတရသက ကလာပ္
တို႔ကိုလည္းေကာင္း။
စတၱာရိ၊ ေလးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ ဥတုဇကလာပါနီစသုဒၶ႒က ကလာပ္၊
သဒၵန၀က ကလာပ္၊ လဟုတာေဒကာဒသက ကလာပ္၊ သဒၵလဟုတာဒိဒြါဒသကလာပ္
တို႔ကို လည္းေကာင္း။ ေဒြ၊ ႏွစ္ပါး ကုန္ေသာ အာဟာရဇကလာပါနိစသုဒၶ႒ကကလာပ္၊
လဟုတာေဒကာဒသက ကလာပ္ တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ အေဒသဟိ၊ ေဟာေတာ္မူေလ၏။
သမုစၥည္း
ေယာ ယာဒိေသာ၊ အၾကင္သုိ႔သေဘာရွိေတာ္မူေသာ၊ သတၳာေဒ၀မႏုႆာနံ၊ လူမင္းနတ္မင္းျဗဟၼာမင္းတို႔၏ ဆရာျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသခင္သည္၊
အကုသလသဂၤေဟ၊ အကုသလ သဂၤဟ၌၊ စတုဗၺိဓာ၊ ေလးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ အာသ၀ါစ၊ ကာမာသ၀၊ ဘ၀ါသ၀၊ ဒိ႒ာသ၀၊ အ၀ိဇၨာသ၀ ဟုဆိုအပ္ကုန္ေသာ၊ အာသ၀တရားတို႔ကို လည္းေကာင္း။ စတၱာေရာ ေလးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ ၾသဃာစ၊ ကာေမာဃ၊ ဘေ၀ါဃ၊ ဒိေ႒ာဃ၊ အ၀ိေဇၨာဃ ဟုဆိုအပ္ကုန္ေသာ၊ ၾသဃတရားတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ စတၱာေရာ၊ ေလးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ ေယာဂါစ၊ ကာမေယာဂ၊ ဘ၀ေယာဂ၊ ဒိ႒ိေယာဂ၊ အ၀ိဇၨာေယာဂ ဟုဆိုအပ္ကုန္ေသာ ေယာဂတရား
တို႔ကိုလည္းေကာင္း။ စတၱာေရာ၊ ေလးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ။ ဂႏၲာစ၊ အဘိဇၩာကာယဂႏၲ၊ ဗ်ာပါဒကာယဂႏၲ၊ သီလဗၺတပရာမာသ ကာယဂႏၲ၊ ဣဒံသစၥာဘိနိေ၀သကာယဂႏၲ ၊ ဟုဆိုအပ္ကုန္ေသာ ဂႏၲတရားတို႔ကိုလည္းေကာင္း။ စတၱာေရာ၊ ေလးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ ဥပါနာစ၊ ကာမုပါဒါန္၊ ဒိ႒ဳပါဒါန္၊ သီလဗၺတုပါဒါန္၊ အတၱ၀ါဒုပါဒါန္ ဟုဆိုအပ္ကုန္ေသာ ဥပါဒါန္တရားတို႔ကို လည္းေကာင္း။ ဆယ့္ေျခာက္ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ နီ၀ရဏာနီစ၊ ကာမစၧႏၵနီ၀ရဏ၊ ဗ်ာပါဒနီ၀ရဏ၊ ထိနမိဒၶနီ၀ရဏ၊ ဥဒၶစၥကုကၠဳစၥနီ၀ရဏ၊ ၀ီစိကိစၥာ နီ၀ရဏ၊ အ၀ိဇၨာနီ၀ရဏ တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊
သတၱ ခုနစ္ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ အႏုသယာစ၊ ကာမရာဂါႏုသယ၊ ဘ၀ရာဂါႏုသယ၊ ပဋိဃာႏုသယ၊ မာနာႏုသယ၊ ဒိ႒ာႏုသယ၊ ၀ိစိကိစၥာႏုသယ၊ အ၀ိဇၨာႏုသယ တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊
ဒသ၊ ဆယ္ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ။ သံေယာဇနာနိစ၊ ကာမရာဂသံေယာဇဥ္၊ ႐ူပရာဂသံေယာဇဥ္၊ အ႐ူပရာဂသံေယာဇဥ္၊ ပဋိဃသံေယာဇဥ္၊ မာနသံေယာဇဥ္၊ ဒိ႒ိသံေယာဇဥ္၊
သီလဗၺတပရာမာသသံေယာဇဥ္၊ ၀ီစိကိစၥာသံေယာဇဥ္၊ ဥဒၶစၥသံေယာဇဥ္၊ အ၀ိဇၨာသံေယာဇဥ္ ဟု
ဆိုအပ္ကုန္ေသာ သတၱၱန္ပိဋကတ္လာသံေယာဇဥ္ တရားတို႔ကိုလည္းေကာင္း။
ဒသ၊ ဆယ္ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ သံေယာဇနာနိစ၊ ကာမရာဂသံေယာဇဥ္၊ ဘ၀ရာဂသံေယာဇဥ္၊ ပဋိဃသံေယာဇဥ္၊ မာနသံေယာဇဥ္၊ ဒိ႒ိသံေယာဇဥ္၊ သီလဗၺတပရာမာသ သံေယာဇဥ္၊ ၀ီစိကိစၧာ သံေယာဇဥ္၊ ဣႆာသံေယာဇဥ္၊ မစၧရိယသံေယာဇဥ္၊ အ၀ိဇၨာသံေယာဇဥ္ ဟု
ဆိုအပ္ကုန္ေသာ အဘိဓမၼာပိဋကတ္လာသံေယာဇဥ္ တရားတို႔ကိုလည္းေကာင္း။
ဒသ၊ ဆယ္ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ ကိေလသာစ၊ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ၊ မာန၊ ဒိ႒ိ၊ ၀ီစိကိစၧာ၊ ထိန၊ ဥဒၶစၥ၊ အဟိရိက၊ အေနာတၱပၸ ဟုဆိုအပ္ကုန္ေသာ၊ ကိေလသာတရားတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ သတၱ၊ ခုနစ္ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ စ်ာနဂၤါနိ၊ ၀ိတက္၊ ၀ိစာရ၊ ပီတိ၊ သုခ၊ ဧကဂၢထာ၊ ေသာမနႆ၊ ေဒါမနႆ၊ ဥေပကၡာဟုဆိုအပ္ကုန္ေသာ စ်ာန္အဂၤါနိတရားတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊
ဒြါဒႆ၊ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါး အျပားရွိကုန္ေသာ၊ မဂၢဂၤါနိစ၊ သမၼာဒိ႒ိ၊ သမၼာသကၤပၸ၊ သမၼာ၀ါစါ၊
သမၼာကမၼႏၲ၊ သမၼာအာဇီ၀၊ သမၼာ၀ါယာမ၊ သမၼာသတိ၊ သမၼာသမာဓိ၊ မိစၧာဒိ႒ိ၊ မိစၧာသကၤပၸ၊
မိစၧာ၀ါယာမ၊ မိစၧာသမာဓိ ဟုဆိုအပ္ကုန္ေသာ မဂၢင္တရားတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊
ဗာ၀ိသ၊ ႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးကုန္ေသာ၊ ဣျႏၵိယာနိစ၊ စကၡဳေျႏၵ၊ ေသာတိေျႏၵ၊ ဃာနိေျႏၵ၊ ဇိ၀ွိေျႏၵ၊ ကာယိေျႏၵ၊ ဣတၳိေျႏၵ၊ ပုရိသိေျႏၵ၊ ဇီ၀ိေျႏၵ၊ မနိေျႏၵ၊ သုခိေျႏၵ၊ ဒုကၡိေျႏၵ၊ ေသာမနႆိေျႏၵ၊ ေဒါမနႆိေျႏၵ၊ ဥေပကၡိေျႏၵ၊ သဒၶိေျႏၵ၊ ၀ိရိယိေျႏၵ၊ သတိေျႏၵ၊ သမာဓိေျႏၵ၊ ပညိေျႏၵ၊ အနညာတညႆာမိတိေျႏၵ၊ အညိေျႏၵ၊ အညာတာ၀ိေျႏၵ တို႔ကိုလည္းေကာင္း။
န၀၊ ကိုးပါး အျပားရွိကုန္ေသာ ဗလာနိစ၊ သဒၶါဗိုလ္၊ ၀ီရိယဗိုလ္၊ သတိဗိုလ္၊ သမာဓိဗိုလ္၊
ပညာဗိုလ္၊ ဟိရီဗိုလ္၊ ၾသတၱပၸဗိုလ္၊ အဟိရိဗိုလ္ အေနာတၱပၸဗိုလ္တို႔ကိုလည္းေကာင္း။
စတၱာေရာ၊ ေလးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ။ အဓိပတိစ၊ ဆႏၵာမိပတိ၊ ၀ီရိယာဓိပတိ၊
စိတၱာဓိပတိ၊ ၀ိမံသာဓိပတိ တို႔ကိုလည္းေကာင္း။ စတၱာေရာ၊ ေလးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊
အာဟာရာစ၊ ကဗဠိကာရအာဟာရ၊ ဖႆအာဟာရ၊ မေနာသေဥၥတနာ အာဟာရ၊ ၀ိညာဏအာဟာရ
တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ အေဒသယိ၊ ေဟာေတာ္မူေလျပီ။
ပစၥည္းပိုင္းပဏာမ
ေယာ ယာဒိေသာ၊ အၾကင္သုိ႔သေဘာရွိေတာ္မူေသာ၊ ဗုေဒၶါ၊ သစၥာေလးပါး၊ ျမတ္တရားကို ဆီးတားမရွိ သိျမင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသခင္သည္၊ ဒူ၀ိဓာ ႏွစ္ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ နယာစ၊ ပဋိစၥသမုပၸါဒ္နည္း၊ ပ႒ာန္းနည္းတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ တေယာ၊ သံုးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊
အဒၶါစ ပစၥဳပၸန္အဓြန္႔၊ အတိတ္အဓြန႔္၊ အနာဂတ္အဓြန္႔တို႔ကိုလည္းေကာင္း။
ဒြါဒသ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ အဂၤါနိစ၊ အ၀ိဇၨာ၊ သခၤါရ၊ ၀ိညာဏ္၊
နာမ္႐ုပ္၊ သဠာယတန၊ ဖႆ၊ ေ၀ဒနာ၊ တဏွာ၊ ဥပါဒါန္၊ ဘ၀၊ ဇာတိ၊ ဇရာ၊ မရဏတို႔ကိုလည္းေကာင္း။ ၀ီသတိ၊ ႏွစ္ဆယ္ကုန္ေသာ အာကာရာစ၊ အတိတ္အေၾကာင္း တရားငါးပါး၊ ပစၥဳပၸန္အက်ိဳး တရားငါးပါး၊ ပစၥဳပၸန္အေၾကာင္း တရားငါးပါး၊ အနာဂတ္အက်ိဳးတရားငါးပါးတို႔ကိုလည္းေကာင္း
တိဓာ၊ သံုးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ သႏၶိေယာစ၊ အစပ္တို႔ကိုလည္းေကာင္း။
စတၱာေရာ ေလးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ သေခၤပါစ အတိတ္အေၾကာင္းတရားငါးပါး
ဟူေသာအလႊာ၊ ပစၥဳပၸန္အက်ိဳးတရားငါးပါးတည္းဟူေသာအလႊာ၊ ပစၥဳပၸန္အေၾကာင္းတရားငါးပါးတည္း
ဟူေသာအလႊာ၊ အနာဂတ္ အက်ိဳးတရားငါးပါးတည္းဟူေသာ အလႊာတို႔ကိုလည္းေကာင္း။
တိဏိသံုးပါး အျပား ရွိကုန္ေသာ ၀႗နိစ၊ ကိေလသ၀ဋ္၊ ကမၼ၀ဋ္ ၊ ၀ိပါက၀ဋ္
တို႔ကိုလည္းေကာင္း။
ေဒြ ႏွစ္ပါးအျပားရွိ ကုန္ေသာ မူလာနိစ၊ အ၀ိဇၨာတည္းဟူေသာ ေရေသာက္ျမစ္၊
တဏွာတည္းဟူေသာ ေရေသာက္ျမစ္ဟုဆိုအပ္ေသာ မူလတို႔ကိုလည္းေကာင္း။
စတု၀ိသတိ၊ ႏွစ္ဆယ့္ေလးပါးအျပားရွိကုန္ ေသာ ပစၥယာစ၊ ေဟတုပစၥည္း၊ အာရမၼဏပစၥည္း၊ အဓိပတိပစၥည္း၊ အနႏၲရပစၥည္း၊ သမနႏၲပစၥည္း၊ သဟဇာတပစၥည္း၊
အညမညပစၥည္း၊ နိႆယပစၥည္း၊ ဥပနိႆယပစၥည္း၊ ပုေရဇာတပစၥည္း၊ ပစၧာဇာတပစၥည္း၊ အာေသ၀နပစၥည္း၊ ကမၼပစၥည္း၊ ၀ိပါကပစၥည္း၊ အာဟာရပစၥည္း၊ ဣျႏၵိယပစၥည္း၊
စ်ာနပစၥည္း၊ မဂၢပစၥည္း၊ သမၼယတၱၱ ပစၥည္း၊ ၀ိပၸယတၱၱပစၥည္း၊ အတၳိပစၥည္း၊ နတၳိပစၥည္း၊ ၀ိဂတပစၥည္း၊
အ၀ိဂတပစၥည္းတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ အေဒသယိ ေဟာေတာ္မူေလျပီ။
++++++++++++
ကမၼ႒ာန္းပိုင္းပဏာမ
ေယာ ယာဒိေသာ၊ အၾကင္သို႔သေဘာရွိေသာ၊ ဘဂ၀ါ၊ ဣႆရိယ၊ ဓမၼ၊ ယသ၊ သိရီ၊ ကာမ၊ ပယတၱ တည္းဟူေသာ ဘုန္းေတာ္ေျခာက္ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္၊ ကမၼ႒ာနသဂၤေဟ၊ ကမၼ႒ာနသဂၤဟ၌၊ ဆဓါ၊ ေျခာက္ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ စရိတာစ၊ ရာဂစ႐ိုက္ ေဒါသစ႐ိုက္၊ ေမာဟစ႐ိုက္၊ သဒၶါစ႐ိုက္၊ ဗုဒိ္ၶစ႐ိုက္၊ ၀ိတက္စ႐ိုက္ တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ တိေႆာ၊ သံုးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ ဘာ၀နာစ၊ ပရိကမၼဘာ၀နာ၊ ဥပစာရဘာ၀နာ၊ အပၸနာဘာ၀နာတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ တိဏိ၊ သံုးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ နိမိတၱာနိစ၊ ပရိကမၼနိမိတ္၊ ဥဂၢဟနိမိတ္၊ ပဋိဘာဂနိမိတ္တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ဒသဆယ္ပါး အျပားရွိကုန္ေသာ ကသိဏာနိစ၊ ပထ၀ီကသိုဏ္း၊ အာေပါကသိုဏ္း၊ ေတေဇာကသိုဏ္း၊ ၀ါေယာကသိုဏ္း၊ နီလကသိုဏ္း၊ ပီတကသိုဏ္း၊ ေလာဟိတကသိုဏ္း၊ ၾသဒါတကသိုဏ္း၊ အာကာသကသိုဏ္း၊ အာေလာက ကသိုဏ္း တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ဒသ ဆယ္ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ အသုဘာစ၊ ဥဒၶဳမာတကအသုဘ၊ ၀ိနီလကအသုဘ၊ ၀ိပုဗၺကအသုဘ၊ ၀ိစၧိဒၵကအသုဘ၊ ၀ိကၡာယိတကအသုဘ၊ ၀ိကၡိတၱက အသုဘ၊ ဟတ၀ိကၡိတၱကအသုဘ၊ ေလာဟိတကအသုဘ၊ ပုဠဳသကအသုဘ၊ အ႒ိက အသုဘတို႔ကိုလည္း ေကာင္း။
ဒသ၊ ဆယ္ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ အႏုႆတိေယာစ၊ ဗုဒၶါႏုႆတိ၊ ဓမၼာႏုႆတိ၊
သံဃာ ႏုႆတိ၊ သီလာႏုႆတိ၊ စာဂါႏုႆတိ၊ ေဒ၀တာႏုႆတိ၊ ဥပသမာႏုႆတိ၊ မရဏာ ႏုႆတိ၊ ကာယာဂတာသတိ၊ အာနာပါနႆတိ တို႔ကိုလည္းေကာင္း။ စတၱာေရာ၊ ေလးပါးအျပားရွိကုန္ ေသာ၊ အပၸမညာေယာစ၊ ေမတၱာ၊ က႐ုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာ တို႔ကိုလည္းေကာင္း။ ေဒြ၊ ႏွစ္ပါး အျပား
ရွိကုန္ေသာ၊ သညာ၀၀တၱာနိစ၊ အာဟာေရပဋိကုလသညာ၊ စတုဓါတု၀၀တၱာန္ တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊
စတၱာရီ၊ ေလးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ အ႐ူပစ်ာနာနိစ၊ အာကာသာနဥၥာယတနစ်ာန္၊ ၀ိညာနဥၥာယတနစ်ာန္၊ အာကိဥၥညာယတနစ်ာန္၊ ေန၀သညာ နာသညာယတစ်ာန္တို႔ကိုလည္းေကာင္း။
ဣတိ ဤသို႔ သမထကမၼ႒ာေန၊ သမထကမၼ႒ာန္း၌။ ဆစရိတာနိ၊ စ႐ိုက္ေျခာက္ပါး
တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ တိေသာဘာ၀နာ၊ သံုးပါးေသာဘာ၀နာတို႔ကို လည္းေကာင္း၊ တိဏိနိမိတၱာ နိစ သံုးပါးေသာ နိမိတ္တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ စတၱာလီသ ကမၼ႒ာနာနိစ၊ ေလးဆယ္ေသာကမၼ ႒ာန္း
တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ၀ိပႆနာကမၼ႒ာေန၊ ၀ိပႆနာကမၼ႒ာန္း၌ ၊ သတၱ၀ိဓာ ခုနစ္ပါး အျပားရွိကုန္ေသာ၊ ၀ိသုဒၶိေယာစ၊ သီလ၀ိသုဒၶိ၊ ဒိ႒ိ၀ိသုဒၶိ၊ ကခၤါ၀ိတရဏ၀ိသုဒၶိ၊ မဂၢါမဂၢဉာဏ ဒႆန၀ိသုဒၶိ၊ ပဋိပဒါဉာဏ ဒႆန၀ိသုဒၶိ၊ ဉာဏာဒႆန၀သုဒၶိ တို႔ကိုလည္းေကာင္း။
တိဏိ သံုးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ၊ လကၡဏာနိစ၊ အနိစၥလကၡဏာ၊ ဒုကၡလကၡဏာ၊
အနတၱလကၡဏာတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ တိေသသာ၊ သံုးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ အႏုပႆနာစ၊ အနိစၥာအႏုပႆနာ၊ ဒုကၡအႏုပႆနာ၊ အနတၱ အႏုပႆနာတို႔ကိုလည္း ေကာင္း။
ဒသ ဆယ္ပါးအျပားရွိကုန္ေသာ ၀ိပႆနာ ဉာဏာနိစ၊ သမၼသနဉာဏ္၊ ဥဒယဗၺယဉာဏ္၊ ဘဂၤဉာဏ္၊ ဘယဉာဏ္၊ အာဒိန၀ဉာဏ္၊ နိဗၺိဒါဉာဏ္၊ မုစၥိတုကမ်တဉာဏ္၊ ပဋိသခၤါဉာဏ္၊
သခၤါ႐ုေပကၡာဉာဏ္၊ အႏုေလာမဉာဏ္တို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ တေယာ၊ သံုးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ။ ၀ိေမာကၡာစ၊ သုညတ၀ိေမာကၡ၊ အနိမိတၱ၀ိေမာကၡ၊ အပၸနိဟိတ ၀ိေမာကၡတို႔ကိုလည္းေကာင္း။
တိဏိ၊ သုံုးပါး အျပားရွိကုန္ေသာ ၀ိေမာကၡမုခါနိစ၊ သုညတာႏုပႆနာ၊ အနိမိတၱာ ႏုပႆနာ၊ အပၸဏိဟိတာ ႏုပႆနာတို႔ကိုလည္းေကာင္း။ အေဒသယိ ၊ ေဟာေတာ္မူေလျပီ။
ဤအဘိဓမၼတၳသဂၤဟ ေခၚ လက္သန္းအဘိဓမၼာအ႒ာကထာ သည္ကားဆိုလွ်င္ ကမၻာ႔စာေပေလာကတြင္ အျမင့္ဆံုးအတန္း၌ ရာစုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ယေန႔အထိ ရပ္တည္ကာ ျမန္မာျပည္ႏွင့္ သီရိလကၤာသီဟိုဠ္ႏိုင္ငံတို႔၌ စိတၱေဗဒ၊ ဒႆနိကေဗဒစ သည့္ထိပ္တန္းပညာရပ္ၾကီးမ်ား၏ သင္ပုန္းၾကီးအျဖစ္ အစဥ္တစိုက္ အသံုးျပဳလ်က္ရွိပါသည္။ အဘိဓမၼာက်မ္းၾကီး၏ အေကာင္းဆံုး က်မ္းဦးနိဒါန္းလည္းျဖစ္ရပါသည္။ ဤလက္သန္း အ႒ကထာကေလးကို ေက်ေက်ညက္ညက္ ေလ့လာထားပါက ဗုဒၶေဒသနာေတာ္ တစ္ခုလံုး၏ အဆီအႏွစ္ကို ေဖၚထတၱထားသည့္ အဘိဓမၼာက်မ္းၾကီး ခုနစ္က်မ္းစလံုး၏အနက္အဓိပၸါယ္တို႔ကို ေယဘူယ်အားျဖင့္ သေဘာေပါက္မည္ ျဖစ္ပါသည္။
ပရမတၳေဒသနာဟုဆိုသည့္ အဘိဓမၼာပိဋကတ္ ၌ မႏုႆလူသားလို႔ သမတၱထားသည့္ ႐ုပ္အစုအေ၀း နာမ္ဓါတ္အစုအေ၀းေတြကို တစ္ခုမက်န္ အျပန္အလွန္အေသးစိတ္ ပိုင္းျခားေ၀ဖန္ထားသည္သာမက ပဋိသေႏၶစုတိေခၚ အဆိုပါ႐ုပ္နာမ္တရားေတြ၏ ျဖစ္ပ်က္စဥ္ (၀ါ) တစ္ဘံုတစ္ဘ၀မွသည္ တစ္ဘံုတစ္ဘ၀သို႔ အျမဲမျပတ္တရစပ္ဆက္ကာဆက္ကာ ျဖစ္ပ်က္ေနသည့္ အစဥ္သေဘာကို (၀ါ) အသစ္ျဖစ္ အေဟာင္းပ်က္အစဥ္သေဘာကို ကမၼ၀ိပါကက်ိဳးေၾကာင္းျပ၍ စၾကာ၀ဠာေလာကနိယာမတရားအတိုင္း ႐ွင္းလင္းျပထားပါသည္။ ဗုဒၶတရားေတာ္တြင္ ေျမာက္ျမားလွစြာေသာ အလြန္သိမ္ေမြ႕နက္နဲသည့္ အခ်က္အလက္ ခက္ဆစ္အဓိပၸါယ္တို႔ကို ျပတ္သားရွင္းလင္းစြာ သ႐ုပ္ေဖၚထားသည္သာမက၊ ဒုကၡခပ္သိမ္းတို႔ ကင္းျငိမ္းရာ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္သို႔ သြားရာလမ္းကိုလည္းေျဖာင့္ျဖဴးစြာခင္းထားေပသည္။ နာမ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေစတသိက္ အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ စသည့္ကိုယ္က်င့္တရားတို႔၏ ႐ႈေထာင့္မွေန၍ ေ၀ဖန္သံုးသပ္ရွင္းျပထား၏။ စကၡဳ၊ ေသာတ အစရွိသည့္ ငါးဒြါရ၌ေပၚေသာ ၀ီထိစိတ္မ်ားႏွင့္ မေနာဒြါရမွေပၚေသာ စိတၱဳပၸါဒ္မ်ားအေၾကာင္း ေဖၚျပထားပံုမ်ိဳးကို အျခားမည္သည့္ စိတၱေဗဒ က်မ္းဂန္မ်ားတြင္မွ ေတြ႕ႏိုင္မည္မဟတၱပါ။(သိစိတ္ဆိုသည္မွာ ျမစ္ေရအလ်ဥ္ကဲ့သို႔။) ၀ီလွ်ံဂ်ိမ္းစသည့္ စိတၱေဗဒပါရဂူၾကီးမ်ား ယံုၾကည္လက္ခံအတည္ျပဳထားသည့္အတိုင္းအျမဲမျပတ္မရပ္မနားစီးဆင္းေနသည္ဟူသေသာ
သေဘာထားကို အဘိဓမၼာေလ့လာဖူးလွ်င္ သေဘာေပါက္နားလည္မည္ ျဖစ္ပါသည္။
ဘ၀င္စိတ္ (မသိစိတ္) ေဇာစိတ္၊ ၀ီထိစိတ္၊ မဟဂၢဳတ္၊ စ်ာန္ ၊ အဘိညာဏ္၊ ဣဒၶိ၀ိဓ စသည့္ ေလာကီစိတ္မ်ား၊ မဂ္စိတ္၊ ဖိုလ္စိတ္စသည့္ ေလာကတၱၱရာစိတ္ အသီးသီးတို႔အား အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖံုဖံု ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ အံ့မခန္းလိလိ ရွင္းလင္းေ၀ဖန္ထားပံုမ်ိဳးကို ဗုဒၶအဘိဓမၼာမွအပ အျခားမည္သည့္ စိတၱေဗဒ၊ မည္သည့္ဒႆနိကေဗဒ၊ အဘိဓမၼာသျဂႋဳလ္က်မ္းမ်ားတြင္ ေတြ႕မည္မဟတၱပါ။ ဤသည္ကား စိတၱေဗဒ၊ တယ္လီပါသီႏွင့္ ေနာက္ဆံုးေပၚ အီးအက္စပီ (ပရ၀ိဉာဥ္)၊ ပါရာဆိုကၠိဳလိုဂ်ီ စိတၱေဗဒသုေတသီတို႔အတြက္ မ်ားစြာအသံုး၀င္မည္ ျဖစ္ပါသည္။
အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္သည္၊ နာမ္ဓါတ္ျဖစ္သည့္ စိတ္အေၾကာင္းကိုသာ အက်ယ္တ၀င့္ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားရွင္းလင္းတင္ျပမည္မဟတၱ၊ ႐ူပဓါတ္ ႐ုပ္သဘာ၀အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကိုလည္း အလားတူရွင္းလင္းေ၀ဖန္ထားေပသည္။ ဗုဒၶတရားေတာ္ကို အျပည့္အ၀ နားလည္သေဘာေပါက္၍၊ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ကိုသိလြယ္၊ မ်က္ေမွာက္ျပဳလြယ္ေစျခင္းငွာ ဗုဒၶအဘိဓမၼာကို မေလ့လာဖူးသူတုိ႔အတြက္ အလြန္တရာခက္ခဲနက္နဲသည့္ ဗုဒၶအဘိဓမၼာဆိုင္ရာ အနက္သ႐ုပ္အဓိပၸါယ္အခ်ိဳ႕ကို သိရွိနားလည္ဖို႔ ခဲယဥ္းပါလိမ့္မည္။
ဗုဒၶဓမၼကို ေလ့လာသူပညာရွင္အခ်ိဳ႕က အဘိဓမၼာသည္ ဘုရားေဟာမဟတၱ၊ ပညာရွင္ရဟန္းမ်ား၏ ေနာက္ထပ္ျဖည့္စြက္ထားသည့္ ေဒသနာတစ္ရပ္သာတည္းဟု ဆိုေလ့ရွိၾကပါသည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ (၀ါ) ယင္းအဘိဓမၼာကို မည္သူစတင္ေဟာေျပာ ေဟာေျပာ၊ မည္သူစတင္ေရးသာေရးသား၊ မည္သူပင္ စတင္ျပဳစုျပဳစု၊ ထိုေဟာေျပာသူ၊ ေရးသားသူ၊ ျပဳစုသူပင္ ဗုဒၶဘုရားရွင္၏ ဉာဏ္ေတာ္(၀ါ) သဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္သည့္ ဉာဏ္ေတာ္ရွိေသာ ပုဂိ္ၢဳလ္ထူးပုဂိ္ၢဳလ္ျမတ္ ျဖစ္သည္ဟုဆိုရပါမည္။
ဆ႒သဂၤါယနာတင္၊ ခုဒၵကနိကာယ္၀င္ဓမၼသဂၤဏီ အဘိဓမၼာပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္က်မ္းဦးမွတ္ဖြယ္အခန္း စာမ်က္ႏွာ “က” တြင္ . . . .
““ဗုဒၶဘာသာတိုင္းျပည္မ်ားႏွင့္ဗုဒၶတရားေတာ္ကိုေလ့လာၾကသည့္ တိုင္းျပည္မ်ား
တစ္ကမၻာလံုးတြင္ အႏွံ႔အျပားပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း အဘိဓမၼာပိဋကတ္ေတာ္ ကို ေလ့လာရာ၌ ျမန္မာျပည္သည္ သူမတူေအာင္ ေမာ္ကြန္း၀င္တိုင္းျပည္ျဖစ္သည္။အဘိဓမၼာေလ့လာကၽြမ္းက်င္မႈ၌ အျခားတိုင္းျပည္မ်ားသည္ ျမန္မာျပည္ႏွင့္ ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္ရန္ကိုမဆိုထားဘိ အဘိဓမၼာေဒသနာ၏ အစဥ္အလာသင္႐ိုးမွ်ကိုပင္ တည္တံ့ေအာင္ထိန္းသိမ္းရန္ ခဲယဥ္းရွာၾကသည္ ””ဟု ေရးသားထား၏။
မွန္လွ၏၊ သို႔ေသာ္ျငားလည္း ျမန္မာျပည္သည္ အျခားတိုင္းျပည္မ်ားကဲ့သို႔ ကမၻာတ၀ွမ္းလံုးသို႔ သန္းခ်ီ၍ထတၱေ၀ျဖန္႔ျဖဴးႏိုင္သည့္ စာေပတစ္ေစာင္တေလမွ် ယေန႔အထိ ေပၚထြက္မလာေသးသည္မွာ ၀မ္းနည္းဖို႔ေကာင္းလွပါ၏။
အမွန္တရားကို အမွန္အတုိင္း ယထာဘူတဉာဏ္ျဖင့္၊ သိလိုရွာလိုသူ ပညာရွင္တို႔အတြက္ အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္သည္၊ မရွိမျဖစ္သည့္ လမ္းညႊန္ေကာင္းတစ္ခုျဖစ္သည္သာမက ထူးကဲရင့္သန္နက္နဲေသာ အေတြးအေခၚရွင္ပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ ထိပ္တန္းပညာကို လိုလားလိုက္စားေသာ သုေတသီမ်ားအတြက္လည္း ပညာဉာဏ္မ်ားဆထက္ထမ္းပိုး တိုးတက္ႂကြယ္၀ လာျပီးလွ်င္ ဗုဒၶညႊန္ၾကားခဲ့သည့္ ကိုယ္က်င့္တရားမ်ားကို စံနမူနာအျဖစ္ ေကာင္းစြာေစာင့္ထိန္းကာ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲအတြင္း တ၀ဲလည္လည္ျဖစ္ေနေသာ ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါအေပါင္းအား ေဟာေျပာကယ္တင္ႏုိင္မည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း။
အထက္ပိုင္းတြင္ တင္ျပခဲ့သည့္အတိုင္း ယခုအခါ ကမၻာ႔သိပၸံပညာရွင္ၾကီးမ်ား ဒႆနိကေဗဒ အေတြးအေခၚပါရဂူၾကီးမ်ား ဦးေဆာင္၍ ဆိုက္ေကာ္လိုဂ်ီ၊ ပရိစိတၱေဗဒ၊ တယ္လီပါသီ၊ တယ္လီကနက္ဆစ္၊ အီအက္စပီ အစရွိသည့္၊ ေလာကီအဘိဉာဏ္ကဲ့သို႔ေသာ အသိအျမင္ထူးမ်ား တန္ခိုးဗ်ာဓိဟာမ်ားအေၾကာင္းကိုစူးစမ္းရွာေဖြရန္ သုေတသနအဖြဲ႕မ်ား ကမၻာအရပ္ရပ္တြင္ တည္ေထာင္ထားၾကပါသည္။
ကမၻာ႔လူသားမ်ားသာမက စၾက၀ဠာတစ္ေလာကလံုးရွိ သတၱ၀ါမ်ား၏ အက်ိဳးအတြက္ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာ ကမၻာ႔သုေတသနအဖြဲ႕မ်ား၏ လုပ္ငန္းမ်ား အျပည့္အ၀ေအာင္ျမင္ရန္အတြက္ စိတ္၀ိဉာဏ္ဆိုင္ရာ စိတၱေဗဒ၊ ႐ုပ္ဓါတ္ဆိုင္ရာ ႐ူပေဗဒစသည္တို႔ႏွင့္ ေလာကီစ်ာန္ အဘိဉာဏ္ေခၚ ႐ုပ္ထူးနာမ္ထူး အသိျမင္ထူးတို႔တြင္သာမက ၎တို႔ႏွင့္ မႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္ေအာင္ ထူးကဲမြန္ျမတ္သည့္ ေလာကတၱၱရာအသိထူး၊ အျမင္ထူး၊ မဂ္ဉာဏ္ဖိုလ္ဉာဏ္မ်ားအေၾကာင္းကို ယထာဘူတက်က် ေဖၚျပထားသည့္ အဆိုပါဗုဒၶကိုယ္က်င့္အဘိဓမၼာ အဆီအႏွစ္မ်ားကို ေဖၚထတၱရန္လုိအပ္ပါေၾကာင္း။
သို႔မွသာလွ်င္ အိႏၵိယသမၼတၾကီး ဆန္ဂ်ီဂရဲဒီ အစရွိသည့္ ကမၻာ႔ထိပ္သီး ပညာရွင္တုိ႔က လုိလားေတာင္းဆိုသည့္အတိုင္း ယခုအခါ တစ္ဟုန္ထုိး အေျပးလိုက္ေနေသာ ေလာကဓါတ္သိပၸံပညာႏွင့္ ကမၻာ႔ဘာသာေရး စိတ္ဓါတ္အင္အားစုၾကီးမ်ားပူးေပါင္းစည္း႐ံုးလက္တြဲကာ တိုက္ခ်င္းပစ္ဒံုးပ်ံမ်ား၊ ေလဆာေရာင္ျခည္မ်ား၊ အျခားကမၻာဖ်က္ အႏုျမဴဓါတ္အားမ်ားႏွင့္ အာကာသသိပၸံစစ္ဆင္ေရး စသည္တို႔၏ေဘးအႏၲရာယ္အသြယ္သြယ္တို႔ကိုဤကမၻာေျမေပၚမွအၿပီးအပိုင္၊ ဟန္႔တားကာကြယ္ ပေပ်ာက္ေစႏိုင္မည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း။ ။
++++++++++++++++++
No comments:
Post a Comment