ေသာတာပတၱိမဂ္ဆိုက္ပံု
စူ႒နိေဒၵသ အ႒ကထာ၌ ေသာတာပတၱိမဂ္ စသည္တုိ႔က်ပံုကို ျပသည္မွာ-
ေသာတာပတၱိမဂၢဉာေဏန အဘိသခၤါရ၀ိညာဏႆ
နိေရာေဓနာတိ ေသာတပတၱိမဂၢသမၸယုတၱ ပညာယ
ကုသလာ ကုသလ ေစတနာ သမၸယုတၱ စိတၱႆ
အဘဗၺဳပၸတိက၀ေသန နိ႐ုဇၩေနန။
ေသာတာပတၱိမဂၢဉာေဏန၊ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္သည္။ အဘိသခၤါရ
၀ိညာဏႆ၊ ျပဳျပင္စီရင္အပ္ေသာ ၀ိဉာဏ္အား။ နိေရာေဓန၊ ခ်ဳပ္ေစသည္၏ အျဖစ္
ေၾကာင့္။ ေသာတာပတၱိပညာယ၊ ေသာေတာပတၱိမဂ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာစိတ္အား။
အဘဗၺဳပၸတၱိမဂၢသမၸယုတၱ ပညာယ၊ ေသာတာပတၱိမဂ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာပညာသည္။
ကုသလာ ကုသလ ေစတနာ သမၸယုတၱစိတၱႆ၊ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ
စိတ္အား။ အဘဗၺဳပၸတၱိက၀ိေသန၊ ျဖစ္ခြင့္မေပးသည္၏ အစြမ္းျဖင့္။ နိ႐ုဇၩေနန၊
ခ်ဳပ္ျခင္းေၾကာင့္။ ေသာတာပတၱိမဂၢဉာဏ။ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္သည္ အဘိသခၤါရ
၀ိညဏႆ ျပဳျပင္စီရင္အပ္ေသာ ၀ိဉာဏ္အား၊ နိေရာေဓနာတိ၊ ခ်ဳပ္ေစသည္ဟူ၍။
ပ၀ုစၥတိ၊ အျပားအားျဖင့္ ဆိုအပ္၏။
အထက္မဂ္စိတၱပၸါဒ္မ်ားအတြက္လည္း ဤနည္းကိုမွီ၍ ယူရပါမည္။ ထို႔ေၾကာင့္
လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက (သုညတကို ျမင္တယ္ဆို၊ မဂ္ကိုဆိုက္ေတာ့သည္)
ဟု မိန္႔ေတာ္မူဖူးပါသည္။
၀ိသုဒၶိမဂ္အ႒ကထာ၌ ေသာတာပတၱိမဂ္ ၀ိထိ က်ပံုကေတာ့-
မဂၢဉာဏႆ ေဂါၾတဘူဉာေဏန ဒိႏၷသညာယ
သမုဥ္ၥိတြာ၀ နိဗၺာနံ အာရမၼဏံ ကတြာ
အနိဗၺိဇၩပုဗၺာနံ၊ အပါဒါလိတ ပုဗၺာနံ ေလာဘ
ေဒါသ ေမာဟကၡႏၶာဒိနံ၊ နိဗၺိဇၩန ပဒါလနံ။
နေက၀လဥ္ၥ ဧသမေဂၢါ ေလာဘကၡႏၶာဒိနံ နိဗၺိဇၩေမ၀ကေရာတိ။
အပိစေခါ အနမတဂၢသံသာရ၀႗ဒုကၡသမုဒ္ၵံ ေသာေသတိ။
သဗၺအပါယ ဒြါရာနိ ပိဒဟတိ။ သတၱႏၷံ အရိယဓနာနံ
သမၼဳခိဘာ၀ံ ကေရာတိ။ အ႒ဂႋက မိစၧာမဂံ္ၢ၊ ပဇဟတိ။
သဗၺေ၀ရ ဘယာနိ၊ ၀ူသေမႏၲိ။
သမၼာသမၺဳဒၶႆ ၾသရသ ပုတၱဘာ၀ံ ဥပေနတိ။
အေညသဥ္ၥ အေနကသတၱာနံ၊ အာနိသံသာနံ၊
ပဋိလာဘာယ၊ သံ၀တၱတီတိ။
ဧ၀ံအေနကာနိသံသဒါယေကန၊ ေသာတာပတၱိမေဂၢေန
သမၸယုတၱံဉာဏံ ေသာတာပတၱိ မဂၢဉာဏႏၲိ ၀ုစၥတိ။
မဂၢဉာဏႆ၊ မဂ္ဉာဏ္အား။ ေဂါၾတဘူဉာေဏန၊ ေဂါၾတဘူဉာဏ္သည္။
ဒိႏၷသညာယ၊ ေပးအပ္ေသာသညာျဖင့္ (၀ါ) ေပးအပ္ေသာသညာကို။ အမုဥ္ၥိတြာ
မလြတ္မူ၍သာလွ်င္။ နိဗၺာနံ၊ နိဗၺာန္ကို (၀ါ) ပဋိသေႏၶေနရျခင္းမရွိေသာ နိဗၺာန္ကို။
အာရမၼဏံကတြာ၊ စူးစိုက္ေသာအားျဖင့္ အာ႐ံုျပဳ၍။ အနိဗုဇၩ ပုဗၺာနံ ေရွး၌
မေဖါက္ထြင္းဘူးေသးကုန္ေသာ။ အပါဒါလိတ၊ ပုဗၺာနံ၊ ေရွး၌ မစြဲမဖ်က္ ဘူးေသး
ကုန္ေသာ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟကၡႏၶာနံ၊ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟကၡႏၶာတို႔ကို။
နိဗၺဇၩ ပဒါလနံ ေဖါက္ထြင္းခြဲဖ်က္ျခင္းကို။ ကေရာတိ ျပဳ၏။ ဧသဧေသာ မေဂၢါ၊
ဤမဂ္သည္။ ေက၀လံ၊ သတ္သတ္။ ေလာဘကၡႏၶာဒိနံ ေလာဘကၡႏၶာစသည္တို႔ကို။
နိဗိ္ၺဇၩနေမ၀၊ ေဖါက္ထြင္းခြဲဖ်က္ျခင္းကိုသာလွ်င္ နကေရာတိ၊ ျပဳသည္မဟုတ္ေသး။
အပိေဒါ၊ စင္စစ္ေသာ္ကား။ အနမတဂၢသံသာရ၀႗ဒုကၡသမုဒ္ၵံ၊ အစမထင္ သံသရာ
၀ဋ္ဒုကၡဟူေသာ သမုဒ္ၵရာကို။ ေသာေသ ခမ္းေျခာက္ေစ၏။ သဗၺအပါယဒြါရာနိ၊ အလံုးစံု
ေသာ အပါယ္တံခါးတို႔ကို။ ပိတဟတိ ပိတ္ဆို႔၏။ သတၱႏၷံ၊ ခုႏွစ္ပါးကုန္ေသာ။ အရိယာဓနာနံ။
အရိယာသူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ ပစၥည္းျဖစ္ေသာ သဒၶါ သတိ ဟိရိၾသတၱပၸ ဗာဟူသစၥ
၀ီရိယပညာဟူေသာ အတုမရိွၾကည္လင္ေသာ။ သဒၶါ၊ အခါခပ္သိမ္း အေမ့ေလ်ာ့ျခင္းဟူေသာသတိ
မေကာင္းမႈမွရွင္ျခင္း။ ဟိရိ၊ သံသရာေဘးကို ထိတ္လန္႔တတ္ေသာ။ ၾသတၱပၸ
မ်ားေသာအၾကားအျမင္ဟူေသာ ဗာဟုသစၥ၊ က်င့္အပ္ေသာတရားတို႔ကို အားထုတ္တတ္ေသာ
၀ီရိယ၊ သခၤါရတရားတို႔၏ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱတို႔သာတည္းဟု အျပားအားျဖင့္ သိတတ္ေသာ
ပညာဟူေသာ သူေတာ္ေကာင္းတရား ခုႏွစ္ပါးတို႔၏ သမၼဳဒိဘာ၀ံ မ်က္ေမွာက္ အျဖစ္ကို။
ကေရာတိျပဳ၏။ အ႒ဂႋကမိစၧာမဂၢံ၊ အ႒ဂႋကမိစၧာမဂ္ကို (၀ါ) မွားေသာျမင္ျခင္း မိစၧာဒိ႒ိ၊
မွားေသာၾကံျခင္း၊ မိစၧာသကၤပၸအစရွိေသာ ရွစ္ပါးေသာမိစၧာမဂ္တို႔ကို။ ပဇဟတိ၊ စြန္႔၏။
သဗၺေ၀ရဘယနိ အလံုးစံုေသာေဘးတို႔သည္လည္း။ ၀ူပသေမႏၲိ ျငိမ္းကုန္၏။
သမၼာသဗၺဳဒၶႆ ျမတ္စြာဘုရား၏။ ၾသရႆပုတၱဘာ၀ံ၊ ရင္၌ျဖစ္ေသာသားအျဖစ္သို႔။
ဥပေနတိ၊ ေဆာင္၏။ အေညသဥ္ၥ ထုိမွတစ္ပါး အေနကသထာနံ အရာမက မ်ားျမတ္လွ
ကုန္ေသာ။ အာနိ သံသာနံ အက်ိဳးတရားတို႔ကို။ ပဋိလဘာယ၊ ရျခင္းငွာ။ သံ၀တၱတိ၊
ျဖစ္၏။ ဧ၀ံ၊ ဤသို႔ အေနကာနိသံသဒါယေကန၊ မ်ားေသာအက်ိဳးေပးျခင္းမရွိေသာ၊ ေသာတ၊
ပတၱိမေဂၢန၊ ေသာတာပတၱိမဂ္စိတ္ႏွင့္။ သမၸယုတၱံ၊ ယွဥ္ေသာ။ ဉာဏံ၊ ဉာဏ္ကို
ေသာတာပတၱိ မဂၢဉာဏႏၲိ၊ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္ (၀ါ) ေသာတာပတၱိမဂ္စိတ္ဟူ၍။
၀ုစၥတိ၊ ဆိုအပ္၏။
အဓိပၸါယ္အတိုခ်ဳပ္ကေတာ့ ေသာတာပန္အရိယာပုဂိ္ၢလ္သည္ မဂ္စိတ္ေပၚဆဲ
ခဏ၌ အဇာျဖစ္ျခင္းမရိွေသာ (၀ါ) ပဋိသေႏၶရျခင္းမရွိေသာ နိဗၺာန္ကို ေကာင္းစြာ
အာ႐ံုျပဳေနပါသည္။ ေကာင္းစြာမ်က္ေမွာက္ျပဳေနပါသည္။ ျဖစ္ျခင္းမရွိေသာ (၀ါ)
ပဋိသေႏၶျခင္းမရွိေသာ နိဗၺာန္ဆုိသည္မွာ ခႏၶာငါးပါးဆိုသည့္ ႐ုပ္နာမ္တို႔ျဖစ္ေပၚျခင္း
ကင္းေသာ အသခၤတဓါတ္ နိဗၺာန္ကို ႏွစ္ျခိဳက္စြာ ႏွလံုးသြင္း အာ႐ံုျပဳေနေသာစိတ္ကို။
မဂ္စိတ္ဟုေခၚပါသည္။ ၎င္းမဂ္စိတ္သည္ သမၼာဒိ႒ိ၊ သမၼာသကၤပၸအစရွိသည့္
အဂၤါရွစ္ပါးႏွင့္ျပည့္စံု၍ သူေတာ္ေကာင္း တရားခုနစ္ပါးဟုဆိုအပ္ေသာ အတုမရွိ
ၾကည္လင္ေသာ သဒၶါ မေမ့ေလ်ာ့ျခင္းဟူေသာသတိ မေကာင္းမႈမွရွက္ျခင္း။ ဟိရီ၊
သံသရာေဘးကို ေၾကာက္တတ္ေသာ ၾသတၱပၸ။ မ်ားေသာအၾကားအျမင္ဟူေသာ
ဗာဟုသစၥ၊ က်င့္အပ္ေသာတရားကို အားထုတ္ေသာ ၀ီရိယ၊ သခၤါရဓမၼျဖစ္တဲ့
႐ုပ္နာမ္ခႏၶာတို႔ကို အနိစ္ၶ ဒုက္ၶ အနတၱဟု အျပားအားျဖင့္သိတတ္ေသာ ပညာအစ
ရွိသည္တို႔ႏွင့္ ယွဥ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မွားေသာျမင္ျခင္း၊ မိစၧာဒိ႒ိ မွားေသာၾကံျခင္း
မိစၧာသကၤပၸစရွိသည့္ အ႒ဂႋကံမိစၧာမဂ္ကို စြန္႔ပယ္သည္လည္း မည္ပါ၏။ ၎င္းမိစၧာမဂ္
တို႔ကို စြန္႔ပယ္ေသာေၾကာင့္ အကုသိုလ္စိတ္ျဖစ္ေသာ ေလာဘ ေဒါသ ေမာဟတို႔လည္း
ထိုအရိယာမဂ္စိတ္ခဏ၌ ေပၚခြင့္မရပါ။
ဤသည္မွာ ေသာတာပတၱိမဂ္စိတ္အေၾကာင္းကို အဆံုးသတ္အေနျဖင့္ ျဖည့္စြက္
တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ က်န္ရွိေသာ အထက္မဂ္မ်ားမွာ ေျပာခဲ့သည့္အတုိင္း ဘာေ၀တဗၺ
တရားမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္မိမိတို႔ ရရွိေရာက္ရွိျပီးေသာ တရားမ်ားကို(၀ါ) မိမိတို႔
ရရွိေရာက္ရွိျပီးေသာ မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္မ်ားကို ပြားမ်ားယူဘို႔ပင္ ျဖစ္ပါသည္။
အသခၤတသံယုတ္ ပါဠိေတာ္မွာ ျမတ္စြာဘုရား၏ အသခၤတနိဗၺာန္ႏွင့္
အသခၤတ ဂါမိမသံယုတ္ဟုေခၚသည့္ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း လမ္းစဥ္ကို ေဟာေတာ္မူ
ထားပါသည္။
ကတမဥၥ ဘိကၡေ၀ အသခၤတံ။
ေသာ ဘိကၡေ၀ ရာဂကၡေယာ၊ ေဒါသကၡေယာ
ေမာဟကၡေယာ၊ ဣဓံ ၀ုစၥတိ ဘိကၡေ၀ အသခၤတံ။
ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတို႔။ အသခၤတံ အသခၤတလို႔ေခၚတဲ့ နိဗၺာန္သည္။ ကတမံ
အဘယ္နည္း။ ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတို႔။ ရာဂကၡေယာ ရာဂျဖစ္ကုန္ေသာ၊ ေဒါသကၡေယာ၊
ေဒါသ ကုန္ရာျဖစ္ေသာ ေမာဟကၡေယာ၊ ေမာဟျဖစ္ကုန္ေသာ။ ေယာသဘာေ၀ါ
အၾကင္တရားသည္။ အတၳိ ရွိ၏ ဣဒံ ဤရာဂကုန္ရာ ေဒါသကုန္ရာ ေမာဟကုန္ရာ
ဆိုတဲ့ သေဘာတရားကို။ အသခၤတႏၲိ၊ အသခၤတနိဗၺာန္ဟူ၍ ၀ုစၥတိ ေကာင္းစြာမေသြ
ေခၚဆိုအပ္ေပသည္။ ဤကားနိဗၺာန္။
နိဗၺာန္သို႔သြားရာ လမ္းစဥ္မဂ္ကား။
ကတမဥၥ ဘိကၡေ၀ အသခၤတဂါမိမေဂၢါ၊ သမေထာစ
၀ိပႆနာစ ေဟာတိ (၀ါ) စတၱာေရာသတိပ႒ာနာ
စတၱာေရာသမၼပၸဒါနာ၊ စတၱာေရာဣဒိ္ၶပါဒါ ပဥိ္ၥျႏၵိယာနိ
ပဥၥဗလာနိ သတၱေဗာဇၩဂါ အရိေကါ အ႒ဂႋေကါ
မေဂၢါ အယံ၀ုစၥတိ ဘိကၡေ၀ အသခၤ႒ဂါမိ မေဂၢါ။
ဘိကၡေ၀၊ ရဟန္းတို႔ အသခၤတဂါမိ မေဂၢါ အသခၤတနိဗၺာန္သို႔ေရာက္ေၾကာင္း
ျဖစ္ေသာ က်င့္၀တ္ပဋိပတ္သည္။ ကတမာ အဘယ္နည္း။ သမေထာစ သမထသည္
လည္းေကာင္း။ ၀ိပႆနာစ၊ ၀ိပႆနာသည္လည္းေကာင္း။ ေဟာတိ ျဖစ္၏(၀ါ)
တစ္နည္းကား စတၱာေရာ သတိပ႒ာနာ၊ သတိပ႒ာန္ေလးပါး။ ဆတၱာေရာ သမၼပၸဒါန၊
သမၼဒါန္ေလးပါး။ စတၱာေရာ ဣဒိ္ၶပါဒါ ဣဒိ္ၶပါဒ္ေလးပါး။ ပဥ္ၥိ
ခႏၶာ၀ဂ္ၢပါဠိေတာ္၌လည္း ျမတ္စြာဘုရားကို ရဟန္းတစ္ပါးက ၀ိဇၨာအေၾကာင္း
ေလွ်ာက္ထားဖူး၏။ ဤသည္မွာလည္း နိဗၺာန္ႏွင့္ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းကို
အက်ဥ္းအားျဖင့္ ဖြင့္ျပထားျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။
၀ိဇၨာ ၀ိဇၨတိ ဘေႏၲ ၀ုစ္ၥတိ၊ ကတမာႏုေခါဘေႏၲ
၀ိဇၨကိတၱာ၀တာစ ၀ိဇၨာဂေတာ ေဟာတိ။ ။
ဘေႏၲ၊ ဘုန္းေတာ္ေန၀န္း ထြန္းလင္းေတာက္ပေတာ္မူေသာ၊ ျမတ္စြာဘုရား။
၀ိဇၹာ ၀ိဇၹာတိ၊ ၀ိဇၹာ၀ိဇၹာ ဟူ၍။ ၀ုစၥတိ၊ ဆိုအပ္၏။ ၀ိဇၹာ၊ ၀ိဇၹာည္။ ကတမာႏုေခါ၊
အဘယ္သို႔ေလနည္း (သစၥာေလးပါးကို သိေသာအားျဖင့္ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳေသာ
တရားသည္ အဘယ္ပါနည္း။ ကိတၱာ၀တာ အဘယ္မွ်ေသာ အျခင္းအရာသည္။
၀ိဇၹာဂေတာ၊ ၀ိဇၹာသို႔ေရာက္သည္(၀ါ) နိဗၺာန္သို႔ေရာက္သည္။ ေဟာတိႏုေခါ၊
ျဖစ္ပါသနည္း။
ျမတ္စြာဘုရားက ေအာက္ပါအတုိင္း ေျဖေတာ္မူပါသည္။
ဣဓ ဘိကၡဳ သုတ၀ါ အရိယသာ၀ေကါ ႐ူပံ ပဇာနာတိ၊ ႐ူပသမုဒယံ
ပဇာနာတိ၊ ႐ူပနိေရာဓံ ပဇာနာတိ၊ ႐ူပနိေရာဓဂါမိနိ ပဋိပဒံပဇာနာတိ၊
အယံ၀ုစၥတိ ၀ိဇၹာ၊ ဧတၱာ၀တာစ ၀ိဇၹာဂေတာ ေဟာတိ။ ။
ဘိကၡဳ ခ်စ္သားရဟန္း။ ဣဓ ဤေလာက၌။ သုတ၀ါ အၾကားအျမင္ဗဟုသုတ ရွိေသာ။
အရိယာသာ၀ေတာ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္ေသာ ငါဘုရား၏တပည့္သည္။ ႐ူပံ ႐ုပ္ဟု
ဆိုအပ္ေသာ ဒုကၡသစၥာကို။ ပဇာနာတိ၊ ပိုင္းျခင္း၍သိ၏။႐ူပသမုဒယံ၊ ႐ုပ္ဟု
ဆိုအပ္ေသာ ဒုကၡ၏ျဖစ္ေၾကာင္း သမုဒယသစၥာကို။ ပဇာနာတိပိုင္းျခား၍သိ၏။
႐ူပနိေရာဒံ ႐ုပ္ဟုဆိုအပ္ေသာ ဒုကၡ၏ခ်ဳပ္ရာ နိဗၺာန္သို႔ေရာက္ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ
က်င့္၀တ္ပဋိပတ္ မဂၢသစၥာကို။ ပဇာနာတိ ပိုင္းျခား၍သိ၏။အယံ ဤသို႔သစၥာေလးပါးကို
ပိုင္းျခား၍ သိျခင္းကို (၀ါ) နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳျခင္းကို။ ၀ိဇၹာ၊ ၀ိဇၹာဟူ၍
၀ုစတိ၊ ဆိုအပ္ေပ၏။ (ေ၀ဒနာ။ သညာ။ သခၤါရ၀ိဉာဏ္လည္း နည္းတူပင္)။
ေနာက္ပိုင္း ခုဒၵကနိကာယ္တြင္လည္း ဤသေဘာအတုိင္းလိုလုိပင္ ေဟာေတာ္
မူပါသည္။ ၎ဂါထာကိုေတာ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တိုင္းလိုလို ႏႈတ္တက္ ရထားၾကပါသည္။
အနိစၥု၀တ သခၤါရာ၊ ဥပၸါဒ၀ယဓမ္ၼိေနာ။
ဥပၸဇၩိတြာ၊ နိ႐ုဇၩႏ္ၲိ။ ေတသံ၀ုပသေမာသုေခါ။
သခၤါရာ၊ ကံစိတ္ဥတု အာဟာရတည္းဟူေသာ အေၾကာင္းတရားေလးပါးတို႔ျပဳျပင္စီရင္
အပ္ေသာ ႐ုပ္နာမ္ႏွစ္ပါး သခၤါရတို႔သည္။ အနိစၥ၊ အျမဲမရွိကုန္။့့့့့့့့့့ဥပၸါဒ၀ယဓမၼိေနာ၊
ျဖစ္ကာပ်က္ကာ ဓမၼတာသေဘာအတုိင္း ရွိၾကကုန္၏။ ဥပၸဇၩိတြာျဖစ္ေပၚလာျပီး၍။ နိ႐ုဇၩႏ္ၲိ၊
ခ်ဳပ္ေပ်ာက္ ပ်က္စီးရကုန္၏။ ေတသံ၊ ထို႐ုပ္နာမ္ႏွစ္ပါးသခၤါရတရားတုိ႔သည္။ ၀ူပသေမာ၊
စင္စစ္ခ်ဳပ္ျငိမ္း ဘံုဇာတ္သိမ္းျခင္းသည္။ သုေခါ၊ခ်မ္းသာအမွန္ ျပည္နိဗၺာန္ၾကီးပင္တည္း။
ဓမၼပဒပါဠိေတာ္၌လည္း အလားတူ ဂါတာတစ္ပုဒ္ရွိပါ၏။
သေဗၺသခၤါရာအနိစၥာ၊ (ဒုကၡာ၊ အနတၱာ) ယဒါပညာယ
ပႆတိ။ အထနိဗ္ၺိႏၵတိေဒုကၡ၊ ဧသမေဂၢါ၀ိသုဒ္ၶိယာ။
သေဗၺ၊ ခပ္သိမ္းကုန္ေသာ။ သခၤါရာ၊ ကံစိတ္ဥတု အာဟာရတို႔ ျပဳျပင္စီရင္အပ္ေသာ
႐ုပ္နာမ္ဓမၼသခၤါရတရားတို႔သည္။ အနိစၥာ၊ အျမဲမရွိကုန္။ ဒုက္ၡာ၊ဆင္းရဲကုန္၏။ အနတၱာ၊
အစိိုးမရကုန္။ ယဒါ၊ အၾကင္အခါ၌။ ပညာယ။ ပညာျဖင့္ပႆတိ၊ ႐ႈျမင္၏။ အထ၊
ထုိသို႔႐ႈျမင္သည္ရွိေသာ၊ ဒုေကၡ၊ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲဟုဆိုအပ္ေသာ၊ ႐ုပ္နာမ္ဓမၼသခၤါရ
တရားတို႔၌။ နိဗ္ၺိႏၵတိ၊ ျငီးေငြ႕၏။ ဧသဧေသာ၊ဤသို႔ျငီးေငြ႕ျခင္းသည္။ ၀ိသုဒ္ၶိယာ၊
ကိေလသာစင္ၾကယ္ျခင္း၏ (၀ါ) နိဗၺာန္သို႔ေရာက္ျခင္း၏။ မေဂၢါ၊ အေၾကာင္းေပတည္း။
ဤပါဠိေတာ္သည္ကား။ဉာဏ္စဥ္သံုးခ်က္၊ယထာဘူတဉာဏ္၊နိဗ္ၺိႏၵာဉာဏ္မဂ္ဉာဏ္တို႔ကိုျပေသာ
ပါဠိေတာ္ျဖစ္၏။ အင္မတန္ထိေရာက္ပါသည္။ ႏႈတ္တက္ေဆာင္ထားဖို႔ ေကာင္းလွပါသည္။ ။
++++++++++++++++++++++
No comments:
Post a Comment