သမုဒယသစၥာကို ျမင္သိက ဥေစၧဒဒိ႒ိခ်ဳပ္ရပံုကို အ႒ကထာဆရာ ျပသည္မွာ-
သမုဒယသစၥာ
သမုဒယဉာဏံ ဥေစၧဒ ဒိ႒ႎ နိ၀ေတၱတိ၊
ကသၼာ ေဟတုဖလ သမ္ၹႏၶ အ၀ိေစၧဒ ဒႆနေတာ။
သမုဒယဉာဏံ၊ သမုဒယသစၥာကို သိေသာဉာဏ္သည္။ ဥေစၧဒ ဒိ႒ႎ၊ ဥေစၧဒ
ဒိ႒ိကို။ န၀ေတၱတိ၊ နစ္ေစ၏။ တစ္နည္းကား ဥေစၧဒဒိ႒ႎ သတၱ၀ါသည္ရွိ၏။
ထိုသတၱ၀ါသည္ ေသလွ်င္ျပတ္၏ဟူေသာ ဥေစၧဒဒိ႒ိကို၊ န၀ေတၱတိ၊ ခ်ဳပ္ျငိမ္းေစ၏။
ကသၼာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္းဟူမူကား။ ေဟတုဖလ သမၺႏၶ အ၀ိေစၧဒ ဒႆနေတာ၊
ကမၼ၀ိပါကအားျဖင့္ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္တရားတို႔၏ ေၾကာင္းက်ိဳးဆက္၍ မျပတ္ျဖစ္ပ်က္ေနပံုကိုျမင္သိသည့္အျဖစ္ေၾကာင့္တည္း။ မည္ကဲ့သို႔ ေၾကာင္းက်ိဳးဆက္၍
မျပတ္ျဖစ္ပ်က္ေနသနည္း ဟူမူကား-
ကမၼာ ပုနမၻေ၀ါ ေဟာတိ၊ ဧ၀ံ ေလာေကာ ပ၀တၱတိ။
ကမၼာ၊ ကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံ ထိုႏွစ္တန္ေၾကာင့္ (၀ါ) ေစတနာဦးေဆာင္
ေသာ သခၤါရကၡႏၶာေၾကာင့္။ ၀ိပါကာ၊ ႐ူပကၡႏၶာ၊ ေ၀ဒနာကၡႏၶာ၊ သညာကၡႏၶာ၊
၀ိညာနကၡႏၶာ ဟုဆိုအပ္ေသာ ၀ိပါက္နာမကၡႏၶာေလးပါးတို႔သည္။ ၀တၱႏၲိ၊ ျဖစ္ၾကေလကုန္
၏။ ၀ိပါေကာ၊ ၀ိပါကၡႏၶာတို႔သည္ (၀ါ) ၀ိပါက္အက်ိဳးတရား တဏွာေလာဘတို႔သည္။
ကမၼံ၊ ကံကို သမၻေ၀ါ၊ ျဖစ္ေစ၏။ ကမၼံ၊ ကံေၾကာင့္။ ပုနမၻေ၀ါ၊ တစ္ဖန္ ဘ၀သစ္
ျဖစ္ျခင္းသည္။ ေဟာတိ၊ ျဖစ္၏။ ဧ၀ံ၊ ဤသို႔ အယံေလာေကာ။ ဤေလာကၾကီးသည္။
ပ၀တၱတိ ဆက္ကာဆက္ကာလည္၍သာ ျဖစ္ေနေတာ့၏။
ျမတ္စြာဘုရားက ေလာကဆိုသည္မွာ အျခားမဟုတ္ပါဘူးတဲ့၊ အေၾကာင္းကံ
ေၾကာင့္ ၀ိပါက္အက်ိဳးတရားတို႔ျဖစ္လိုက္၊ ၀ိပါက္အက်ိဳးတရားေတြထဲမွ ဆင့္ပြားျဖစ္ေပၚ
လာတဲ့ တဏွာေလာဘေၾကာင့္ ကံအမႈေတြျပလိုက္၊ တစ္ဖန္ ကံေၾကာင့္၊ ၀ိပါက္အက်ိဳး
ေတြ ျဖစ္လိုက္ အဆက္မျပတ္ တရစပ္ျဖစ္ေနသည့္ ဒုကၡအစုအေ၀းၾကီးေပတည္း။
ဒါေၾကာင့္ ဒုေကၡအယံေလာေကာ ပတိ႒ိေတာ။ အယံေလာေကာ၊ ဤေလာကၾကီးသည္။
ဒုေကၡ၊ ဆင္းရဲဒုကၡ၌။ ပတိ႒ိေတာ၊ တည္လ်က္သာရွိ၏ဟု ေဟာေတာ္မူပါသည္။
ဒီေလာကဆိုတဲ့ သံသရာ၀ဋ္ဒုကၡၾကီးသည္ ပရမတၳ အမွန္အားျဖင့္ ဘယ္မွာရွိ
သနည္းဆိုေသာ္ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္၌ ျမတ္စြာဘုရားက ဤတလံမွ်ရွိေသာ ခႏၶာကိုယ္၌
သာလွ်င္ မိမိသံသရာ၏ အစလည္းဟုတ္၏။ အဆံုးလည္းဟုတ္၏ဟု ေဟာေတာ္မူပါသည္။
ဣမသႎ္ၼေယ၀ဗ်ာမမေတၱ ကေဠ၀ေရ သသညာမွိ သမနေက
ေလာကဥ္ၥ၊ ပညေပမိ။ ေလာကသမုဒယဥ္ၥ၊ ေလာကနိေရာဓဥ္ၥ
ေလာကနိေရာဓဂါမိနဥၥ၊ ပါဋိပဒံ။
သသညာမွိ အမွတ္သညာရွိေသာ၊ သမနေက၊ သိစိတ္ရွိေသာ၊ ဣမသၼႎ
ေည၀ဗ်ာမမေတၱ ကေဠ၀ေရ၊ ဤတစ္လံမွ်ရွိေသာ ခႏၶာကိုယ္၌သာလွ်င္။ ေလာကဥ္ၥ၊
ေလာကဟုေခၚေသာ ဒုကၡသစၥာကိုလည္း။ အဟံ၊ ငါဘုရားသည္။ အညေပမိ၊
ပညတ္ေဟာၾကားေပ၏။ ေလာကသမုဒယဥၥ၊ ေလာကမည္ေသာ ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္း
သမုဒယသစၥာကိုလည္း။ ပညေပမိ၊ ပညတ္ေဟာၾကားေပ၏။ ေလာကနိေရာဓဥ္ၥ
ေလာကမည္ေသာ ဒုကၡ၏ခ်ဳပ္ျငိမ္းရာ နိဗၺာန္ဟုဆိုအပ္ေသာ နိေရာဓသစၥာတရားကိုလည္း။
ပညေပမိ၊ ပညတ္ေဟာၾကားေပ၏။ ေလာက နိေရာဓါဂါမိနီပဋိပဒါစ၊ ေလာကမည္ေသာ
ဒုကၡ၏ခ်ဳပ္ျငိမ္းရာ နိဗၺာန္သို႔ေရာက္ေၾကာင္း ျဖစ္ေသာအက်င့္ မဂၢသစၥာကိုလည္း။
ပညေပမိ ပညတ္ေဟာၾကားေတာ္မူပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ေရွးပညာရွိမ်ားက တရွားရွာ ကိုယ္မွာေတြ႕ဟု ဆိုၾကျခင္းျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ အဘိဓမၼာပိဋကတ္ ယမိုက္ပါဠိေတာ္တြင္၊ သမုဒယသစၥာႏွင့္
သမုဒယကိုခြဲျခား၍ ေဟာေတာ္မူပါသည္။
သမုဒေယာ၊ သမုဒယသစၥႏၲိ။
သမုဒယသည္ သမုဒယသစၥာလားဟု ေမးခြန္းထုတ္ေတာ္မူ၍၊ ၎င္းေမးခြန္းကို
ျမတ္စြာဘုရားပင္ ျပန္ေျဖေတာ္မူပါသည္။ သမုဒယသစၥံဌေပတြာ အ၀ေသေသာ
သမုဒေယာ နသမုဒယသစၥံ။ သမုဒယသစၥံ သမုဒေယာေစ၀ သမုဒယသစၥဥၥ
သမုဒယသစၥံ။ သမုဒယသစၥာကို ဥေပတြာ၊ ခ်န္လွပ္၍။ အေ၀ေသာေသာ၊ ႂကြင္းေသာ။
သမုဒေယာ၊ သမုဒယသည္။ နသမုဒယသစၥံ၊ သမုဒယသစၥာမမည္။ သမုဒယသစၥံ၊ သမုဒယသစၥာသည္။ သမုဒေယာေစ၀၊ သမုဒယလည္းမည္၏။ သမုဒယသစၥဥ္ၥ၊ သမုဒယသစၥာလည္းမည္၏။
ဤ၌သမုဒယသည္ တဏွာမွႂကြင္းေသာ ကိေလသာ-၉-ပါးမည္၏။တဏွာမူကား
သမုဒယလည္း မည္၏ သမုဒယသစၥာလည္း မည္၏။
No comments:
Post a Comment